Salomos Ordsprog 8
1 Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
2 Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
3 attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
4 «Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
5 Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
6 Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
7 ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
8 Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
9 Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
10 Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
11 For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
12 Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
13 Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
14 Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
15 Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
16 Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
17 Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
18 Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
19 Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
20 Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
21 For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
22 Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
23 Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
24 Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
25 fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
26 fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
27 Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
28 Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
29 då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
30 då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
31 Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
32 Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
33 Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
34 Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
35 For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
36 Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
