Salomos Ordsprog 7
1 Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 «Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
