< Salomos Ordsprog 7 >
1 Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
E taku tama, puritia aku kupu, huna aku whakahau ki roto ki a koe.
2 Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
Puritia aku whakahau, a ka ora; taku ture, ano ko te whatupango o tou kanohi.
3 Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
Herea ki ou maihao; tuhituhia, ko tou ngakau ano hei papa.
4 Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
Ki atu ki te whakaaro nui, He tuahine koe noku; kiia hoki te matauranga ko tou whanaunga wahine:
5 so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
Kia ai enei hei tiaki i a koe kei he i te wahine ke, i te wahine ke, he korero whakapati nei ana.
6 For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
I titiro atu hoki ahau i te matapihi o toku whare i roto i toku whakakahokaho;
7 Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
A i matakitaki ahau i roto i nga kuware, i kite i roto i nga taitama, i tetahi tamaiti kahore rawa he whakaaro,
8 som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
E haere ana i te ara i te wahi tata e piko atu ai ki a ia, a haere ana ia i te ara ki tona whare.
9 i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
I te kakarauritanga, i te ahiahi o te ra, i te titiwhatanga o te po, i te pouri kerekere.
10 Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
Na, kua tutaki tetahi wahine ki a ia, he kakahu puremu tona, he ngakau hianga.
11 bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
He mangai koroki tona, he tohetohe; ko ona waewae, kahore e tau ki tona whare:
12 Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
Inaianei kei nga ara ia, inamata kei nga waharoa, e tauwhanga ana i nga kokinga katoa.
13 Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
Koia i hopukia ai ia e ia, kei te kihi i a ia, a ka mea atu ki a ia, me te whakatoi ano i tona mata,
14 «Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
He patunga mo te pai kei ahau; no tenei ra nei ahau i whakamana ai i aku kupu taurangi;
15 Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
Koia ahau i haere mai ai ki te whakatau i a koe, ki te ata rapu i tou mata, a ka kitea nei koe e ahau.
16 Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
Ko toku moenga kua horahia e ahau, whakapaipai rawa ki te kaitaka, ki nga kakahu purepure no te rinena o Ihipa.
17 Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
Kua ruia e ahau toku moenga ki nga mea whakakakara, ki te maira, ki te aroe, ki te hinamona.
18 Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
Haere mai, kia whaowhina taua ki te aroha, a ao noa; kia ora o taua ngakau i te aroha.
19 For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
Kahore hoki taku tane i te whare: kua riro ia, he haere tawhiti:
20 pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
I maua atu e ia he putea moni i tona ringa; ka hoki mai ano ia i te kowhititanga o te marama.
21 Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
He maha no ana korero whakawai, riro ana ia i a ia ki tana; na te whakapati a ona ngutu ka kumea atu ia e ia.
22 Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
Haere tonu ia i muri i a ia, ano he kau e haere ana kia patua, he kuware ranei e haere ana ki nga rakau here waewae e whiua ai te he;
23 til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
A tu noa te tao ki tona ate puta rawa; rite tonu ia ki te manu e hohoro ana ki te mahanga, te mohio he matenga tera mona.
24 Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
No reira, e aku tamariki, whakarongo ki ahau, maharatia nga kupu a toku mangai.
25 Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
Kei peau ke tou ngakau ki ona ara, kei kotiti ke ki ona huarahi.
26 For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
He tokomaha hoki nga tangata i tu, i hinga i a ia, ae ra, he ope nui rawa tana i patu ai.
27 Hennar hus er vegar til helheim, dei gjeng ned til daudens kot. (Sheol )
He huarahi tona whare ki te reinga, e anga ana ki raro ki nga ruma o te mate. (Sheol )