Salomos Ordsprog 7
1 Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
E KUU keiki e, e malama oe i ka'u mau olelo, E waiho pu hoi i ka'u kauoha me oe.
2 Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
E malama oe i ka'u kauoha i ola oe, A me ko'u kanawai hoi, e like me ke kii onohi o kou mau maka.
3 Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
E hawele oe ia mau mea ma kou mau manamanalima, E kakau hoi ia mau mea ma ka papa o kou naau.
4 Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
E i ae oe i ka naauao, O oe no ko'u kaikuwahine; E kapa aku oe i ka ike, he hoalauna:
5 so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
I malamaia oe i ka wahine e, I ka malihini hoi i hoomalimali mai me kana olelo.
6 For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
No ka mea, ma ka puka o ko'u hale, Ma ko'u puka makani, nana aku la au;
7 Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
Ike iho la au iwaena o ka poe noonoo ole, Ike iho la hoi au mawaena o ka poe opiopio, I kekahi kanaka ui manao ole.
8 som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
Hele ae la ia ma ke ala e kokoke ana i kona huina, Hele ae la oia ma ke kuamoo e hiki aku ai i kona hale;
9 i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
I ke ahiahi, i ka napoo ana o ka la, I ke aumoe, i ka poeleele;
10 Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
Aia hoi, halawai pu me ia kekahi wahine, Ua kahiko hookamakama ia; Ua maalea kona naau.
11 bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
He walaau kona a me ka hoolohe ole, Aole noho kona mau wawae ma kona hale iho.
12 Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
I kekahi wa mawaho oia, I kekahi wa ae ma ke alanui, A hoohalua oia ma na huina a pau.)
13 Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
Apo iho la kela ia ia a honi iho la, a Me ka maka hilahila ole, i aku la ia ia,
14 «Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
He mau mohai aloha ko'u; I keia la no, mohai aku la au i ka'u mea i hoohiki ai
15 Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
Nolaila, i hele mai nei au e halawai me oe, E imi hoi ia oe, a ua loaa iho nei.
16 Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
Hohola iho la au i ko'u wahi moe me ke kapa, Me ke kapa onionio hoi mai Aigapita mai
17 Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
Kopipi iho la au i ko'u wahi moe I ka mura, a me ka aloe, a me ke kinamona.
18 Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
Ina kaua i maona i ke aloha a hiki i kakahiaka, E lealea kaua i ke aloha.
19 For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
No ka mea, o ke kane, aole ia ma kona hale, Ua hele oia ma kahi loihi e aku.
20 pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
Lawe oia i ka eke kala ma kona lima, A piha ka mahina, alaila, e hoi mai oia i kona hale.
21 Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
Ua paa kela i ka nui o kana olelo maalea; Ua lilo hoi oia i ka malimali ana o kona mau leheiehe.
22 Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
Ukali koke oia mahope ona, E like me ka hele ana o ka bipi i kona wahi e maka ai; E like hoi me ka naaopo i hoopaiia mai ma ka laau kupee;
23 til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
A o aku la ka pua i kona ake, E like me ka lele ana o ka manu i ke pahele, Aole ona ike no kona oia ia.
24 Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
Ano la, e na keiki, e hoolohe mai ia'u. E maliu mai oukou i ka olelo a ko'u waha.
25 Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
Mai huli ae kou naau ma kona aoao; Mai hele hewa oe ma kona alanui.
26 For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
No ka mea, manomano ka poe i hina ia ia me ka eha, Na mea ikaika hoi, ua pau ia ia i ka make.
