Salomos Ordsprog 7
1 Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
Čuvaj, sine, riječi moje i pohrani moje zapovijedi kod sebe.
2 Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
Čuvaj moje zapovijedi, i bit ćeš živ, i nauk moj kao zjenicu oka svoga.
3 Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
Priveži ih sebi na prste, upiši ih na ploči srca svoga;
4 Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
reci mudrosti: “Moja si sestra” i razboritost nazovi “sestričnom”,
5 so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
da te čuva od žene preljubnice, od tuđinke koja laskavo govori.
6 For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
Kad bijah jednom na prozoru svoje kuće i gledah van kroz rešetku,
7 Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
vidjeh među lakovjernima, opazih među momcima nerazumna mladića:
8 som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
prolazio je ulicom kraj njezina ugla i koracao putem k njezinoj kući
9 i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
u sumraku između dana i večeri kad se hvata noćna tmina;
10 Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
i gle, susrete ga žena, bludno odjevena i s prijevarom u srcu.
11 bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
Jogunasta bijaše i razuzdana, noge joj se nisu mogle u kući zadržati;
12 Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
bila je čas na ulici, čas na trgovima i vrebala kod svakog ugla;
13 Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
i uhvati ga i poljubi i reče mu bezobrazna lica:
14 «Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
“Bila sam dužna žrtvu pričesnicu, i danas izvrših svoj zavjet;
15 Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
zato sam ti izašla u susret, da te tražim, i nađoh te.
16 Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
Svoju sam postelju nastrla sagovima, vezenim pokrivačima misirskim;
17 Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
svoj sam krevet namirisala smirnom, alojem i cimetom.
18 Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
Hajde da se opijamo nasladom do jutra i da se radujemo užicima ljubavi.
19 For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
Jer muža mi nema kod kuće: otišao je na dalek put;
20 pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
uzeo je sa sobom novčani tobolac; a vratit će se kući tek o uštapu.”
21 Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
Tako ga zavede svojim vičnim nagovorom, odvuče ga svojim glatkim usnama.
22 Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
I ludo on pođe za njom, kao što vol ide na klaonicu i kao što jelen zapleten u mrežu čeka
23 til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
dok mu strijela ne probije jetra, i kao ptica što ulijeće u zamku, i ne znajući da će ga to života stajati.
24 Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
Zato me, sine moj, poslušaj i čuj riječi mojih usta.
25 Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
Nek' ti srce ne zastranjuje na njezine putove i ne lutaj po njezinim stazama.
26 For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
Jer je mnoge smrtno ranila i oborila, i mnogo je onih što ih je pobila.
