Salomos Ordsprog 7
1 Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
Ka capa, kak awi kqawn ve ngai nawh, kak awipek khqi boeih ve kym lah.
2 Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
Kak awipek khqi ce haana nawh hqing pyi; kak awipek boeih ve mik amyihna qeetna.
3 Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
Na kutawh byn nawh nak lingbyi catlap awh qee.
4 Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
Cyihnaak venawh, “Ka nanu nang ni,” ti nawh, zaaksimnaak ce nam cawtnu na khy.
5 so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
Nuk chee lakawh ni doen nawh khawsak amak leek nu a sykzoeknaak awhkawng a ni doen naak ham.
6 For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
Ka im chawhhlep ak poek awhkawng qyym nyng,
7 Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
Kawlung amak soep cadawng khqi ang lak awh cadawng poekthainaak amak ta ce hu nyng saw,
8 som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
Nula a awmnaak lamkil benna ce cet nawh a im lam ce pan hy.
9 i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
Khawmy nawh khawmthan, thanlung khuiawh ce nula im lam ce pan hy.
10 Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
Ce nula taw pum ak zawi suihsak ing hlawihhlan qu nawh thailatnaak ing ak khawsa ni.
11 bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
A hyy tho nawh imawh awm poekpoek ham am ngaih nawh a khawphaa ing dym am ngaih hy.
12 Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
Tuhqoe awm imkawt awh, imkil awh, lamkil a hoeiawh van nawh sui hy.
13 Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
A huh cadawng ce tunawh mawk hy, a hat thlang amyihna a venawh,
14 «Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
“Kaiawh qoepnaak hyih phum ham ka taak ce, tuhngawi kak awikam amyihna pha hawh hy.
15 Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
Ceamyihna awm saw nang ak do ham ingkaw ak sui hamna law nyng, nang nihuk khoem nyng.
16 Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
Ka ihkhunawh hiphaih ak leek soeih, Egypt hiphaih ce phaih nyng.
17 Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
Ka ihkhun ce myrrah, aloe ingkaw thikuii ing hloen boeih hawh nyng.
18 Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
Law lah, mymcang khaw a thaih hlan dy lungnaak ing nawm haih lah sih, lungnak ingawh ngaihsoep sak lah sih nyng.
19 For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
Imawh ka vaa am awm hy, khawlawnk hla na khinna dii hy.
20 pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
Tangka bawm khyn nawh, pihla a lum hlan dy am voei law hly hy,” ti na hy.
21 Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
Ak awitui ing sykzoek nawh, am kyihcah qunaak ing lam hang pyi hy.
22 Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
Cedawngawh him hamna a mi sawi vaitaw, ak qaw ami phepnaak qui aawi hamna ak cet,
23 til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
Pha ing a thih hly a siim kaana ang hlaa ing ding nawh dawng lam a pan amyihna nula hu nace baang pahoei hy.
24 Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
Cedawngawh ka capa khqi aw, kak awi ve ngai unawh, kam khaa awhkaw awi ak cawn law ve haana lah uh.
25 Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
Nak kawlung ing a lamawh koeh hquut sei taw, a lampyi awhkawng ce pleeng seh nyng.
26 For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
Anih ing thlang khawzah leembai sak nawh, a him khqi awm thlang khawzah ni.
