< Salomos Ordsprog 6 >
1 Hev du borga for grannen din, son min, hev du handtekest for ein annan,
Filho meu, se ficaste por fiador do teu companheiro, se déste a tua mão ao estranho,
2 er du bunden ved ord av din munn, er du fanga i ord av din munn,
Enredaste-te com as palavras da tua bocca: prendeste-te com as palavras da tua bocca.
3 gjer då soleis, son min, og berga deg, sidan du er komen i handi på grannen: Gakk og kasta deg ned for grannen, gjer ågang på han,
Faze pois isto agora, filho meu, e livra-te, pois já caiste nas mãos do teu companheiro; vae, humilha-te, e aperta com o teu companheiro.
4 unn ikkje dine augo svevn, eller augneloki ein blund.
Não dês somno aos teus olhos, nem adormecimento ás tuas palpebras.
5 Frels deg som ei gasella or handi hans, som ein fugl or fangarvald!
Livra-te como o corço da mão do passarinheiro.
6 Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!
Vae-te á formiga, ó preguiçoso: olha para os seus caminhos, e sê sabio.
7 Han hev ingen hovding eller fut eller herre,
A qual, não tendo superior, nem official, nem dominador,
8 men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.
Prepara no verão o seu pão: na sega ajunta o seu mantimento.
9 Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?
Oh! preguiçoso, até quando ficarás deitado? quando te levantarás do teu somno?
10 Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,
Um pouco de somno, um pouco tosquenejando; um pouco encruzando as mãos, para estar deitado.
11 so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.
Assim te sobrevirá a tua pobreza como o caminhante, e a tua necessidade como um homem armado.
12 Ugagns menneskje, illgjerningsmann, er den som gjeng og rengjer munnen,
O homem de Belial, o homem vicioso, anda em perversidade de bocca.
13 som blinkar med augo, skrapar med foten, peikar med fingrarne,
Acena com os olhos, falla com os pés, ensina com os dedos.
14 med meinspel i hjarta, alltid emnar på ilt, og yppar trættor.
Perversidade ha no seu coração, todo o tempo maquina mal: anda semeando contendas.
15 Difor kjem hans undergang brått, snøgt vert han ulækjande krasa.
Pelo que a sua destruição virá repentinamente: subitamente será quebrantado, sem que haja cura.
16 Det er seks ting som Herrens hatar, og sju er ei gru for hans sjæl:
Estas seis coisas aborrece o Senhor, e sete a sua alma abomina:
17 Storlåtne augo, ljugartunga, hender som renner ut skuldlaust blod,
Olhos altivos, lingua mentirosa, e mãos que derramam sangue innocente:
18 hjarta som tenkjer upp vonde råder, føter som renner rapt til vondt,
O coração que maquina pensamentos viciosos; pés que se apressam a correr para o mal;
19 den som lyg og vitnar falskt, den som yppar strid millom brør.
A testemunha falsa que respira mentiras: e o que semeia contendas entre irmãos.
20 Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta’kje frå deg læra åt mor di!
Filho meu, guarda o mandamento de teu pae, e não deixes a lei de tua mãe;
21 Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!
Ata-os perpetuamente ao teu coração, e pendura-os ao teu pescoço.
22 Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.
Quando caminhares, te guiará; quando te deitares, te guardará; quando acordares, ella fallará comtigo.
23 For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.
Porque o mandamento é uma lampada, e a lei uma luz: e as reprehensões da correcção são o caminho da vida
24 Dei kann vara deg frå den vonde kvinna, frå den sleipe framande tunga.
Para te guardarem da má mulher, e das lisonjas da lingua estranha.
25 Ikkje trå i hjarta etter vænleiken hennar, og lat ho’kje fanga deg med augneloki sine!
Não cubices no teu coração a sua formosura, nem te prendas com os seus olhos.
26 For skjøkja armar ut til siste brødbit, og gifte kona jagtar etter dyre livet.
Porque por causa d'uma mulher prostituta se chega a pedir um bocado de pão; e a mulher dada a homens anda á caça da preciosa alma.
27 Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?
Porventura tomará alguem fogo no seu seio, sem que os seus vestidos se queimem?
28 Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?
Ou andará alguem sobre as brazas, sem que se queimem os seus pés?
29 So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.
Assim será o que entrar á mulher do seu proximo: não ficará innocente todo aquelle que a tocar.
30 Vert ikkje tjuven vanvyrd, um han stel og vil stilla sin svolt?
Não injuriam ao ladrão, quando furta, para saciar a sua alma, tendo fome;
31 Vert han teken, lyt han sjufaldt betala, alt han eig i sitt hus, lyt han gjeva.
Mas, achado, pagará sete vezes tanto: dará toda a fazenda de sua casa.
32 Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.
Porém o que adultéra com uma mulher é falto de entendimento; destroe a sua alma, o que tal faz.
33 Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.
Achará castigo e vilipendio, e o seu opprobrio nunca se apagará.
34 For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.
Porque ciumes são furores do marido, e de maneira nenhuma perdoará no dia da vingança.
35 Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek’kje imot um du gjev han mykje.
Nenhum resgate acceitará, nem consentirá, ainda que augmentes os presentes.