Salomos Ordsprog 6
1 Hev du borga for grannen din, son min, hev du handtekest for ein annan,
Synu mój, jeśli poręczyłeś za swego bliźniego i dałeś porękę za obcego;
2 er du bunden ved ord av din munn, er du fanga i ord av din munn,
Związałeś się słowami ust twoich, schwytany jesteś mową twoich ust.
3 gjer då soleis, son min, og berga deg, sidan du er komen i handi på grannen: Gakk og kasta deg ned for grannen, gjer ågang på han,
Uczyń więc tak, synu mój, uwolnij się, gdy wpadłeś w ręce swego bliźniego; idź, upokórz się i nalegaj na twego bliźniego.
4 unn ikkje dine augo svevn, eller augneloki ein blund.
Nie daj snu swoim oczom i nie pozwól powiekom drzemać.
5 Frels deg som ei gasella or handi hans, som ein fugl or fangarvald!
Uwolnij się jak sarna z rąk [myśliwego] i jak ptak z ręki ptasznika.
6 Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!
Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej drogom i bądź mądry;
7 Han hev ingen hovding eller fut eller herre,
Chociaż nie ma ona wodza ani przełożonego, ani pana;
8 men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.
To w lecie przygotowuje swój pokarm i gromadzi w żniwa swą żywność.
9 Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?
Jak długo będziesz leżał, leniwcze? Kiedy wstaniesz ze swego snu?
10 Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,
Jeszcze trochę snu, trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć;
11 so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.
A twoje ubóstwo przyjdzie jak podróżny i twój niedostatek jak mąż uzbrojony.
12 Ugagns menneskje, illgjerningsmann, er den som gjeng og rengjer munnen,
Człowiek nikczemny i niegodziwy chodzi z przewrotnością na ustach;
13 som blinkar med augo, skrapar med foten, peikar med fingrarne,
Mruga swymi oczyma, mówi swymi nogami, wskazuje swymi palcami;
14 med meinspel i hjarta, alltid emnar på ilt, og yppar trættor.
Przewrotność [jest] w jego sercu, stale knuje zło [i] sieje niezgodę.
15 Difor kjem hans undergang brått, snøgt vert han ulækjande krasa.
Dlatego nagle spadnie na niego nieszczęście; nagle zostanie złamany i pozbawiony ratunku.
16 Det er seks ting som Herrens hatar, og sju er ei gru for hans sjæl:
Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę:
17 Storlåtne augo, ljugartunga, hender som renner ut skuldlaust blod,
Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną;
18 hjarta som tenkjer upp vonde råder, føter som renner rapt til vondt,
Serce, które knuje złe myśli; nogi, które spiesznie biegną do zła;
19 den som lyg og vitnar falskt, den som yppar strid millom brør.
Fałszywy świadek, który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.
20 Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta’kje frå deg læra åt mor di!
Synu mój, strzeż przykazania twego ojca i nie odrzucaj prawa twojej matki.
21 Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!
Przywiąż je na zawsze do serca twego i zawieś je sobie na szyi.
22 Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.
Gdy będziesz chodził, poprowadzi cię; gdy zaśniesz, strzec cię będzie, a gdy się obudzisz, będzie mówić do ciebie;
23 For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.
Bo przykazanie [jest] pochodnią, prawo światłością, a upomnienia do karności są drogą życia;
24 Dei kann vara deg frå den vonde kvinna, frå den sleipe framande tunga.
Aby cię strzegły przed złą kobietą [i] przed gładkim językiem obcej kobiety.
25 Ikkje trå i hjarta etter vænleiken hennar, og lat ho’kje fanga deg med augneloki sine!
Nie pożądaj w twoim sercu jej piękności i niech cię nie łowi swymi powiekami.
26 For skjøkja armar ut til siste brødbit, og gifte kona jagtar etter dyre livet.
Bo dla kobiety nierządnej [zubożeje człowiek] o kawałek chleba, a żona cudzołożna czyha na cenne życie.
27 Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?
Czy może ktoś wziąć ogień w zanadrze, a jego szaty się nie spalą?
28 Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?
Czy może ktoś chodzić po rozżarzonych węglach, a jego nogi się nie poparzą?
29 So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.
Tak ten, kto wchodzi do żony swego bliźniego; ktokolwiek ją dotknie, nie będzie bez winy.
30 Vert ikkje tjuven vanvyrd, um han stel og vil stilla sin svolt?
Nie pogardza się złodziejem, jeśli kradnie, by nasycić swoją duszę, będąc głodnym;
31 Vert han teken, lyt han sjufaldt betala, alt han eig i sitt hus, lyt han gjeva.
Ale [jeśli] go złapią, zwróci siedmiokrotnie [albo] odda cały dobytek swego domu.
32 Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.
Lecz kto cudzołoży z kobietą, jest pozbawiony rozsądku; kto tak robi, gubi swoją duszę.
33 Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.
Znajdzie chłostę i wstyd, a jego hańba nie będzie zmazana.
34 For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.
Bo zazdrość rozpala gniew mężczyzny i nie będzie pobłażał w dniu zemsty.
35 Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek’kje imot um du gjev han mykje.
Nie będzie miał względu na żaden okup i nie przyjmie darów, choćbyś najwięcej mu dawał.
