Salomos Ordsprog 5
1 Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
2 So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
3 For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
4 men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır. (Sheol h7585)
6 Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
7 Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
8 Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
9 Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
10 Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
11 so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
12 og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
13 Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
14 Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
15 Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
16 Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
17 Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
18 Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
19 Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
20 Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
21 For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
22 Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
23 Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.
Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
