Salomos Ordsprog 5
1 Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
