< Salomos Ordsprog 5 >
1 Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
E KUU keiki, e hoolohe mai i ko'u naauao, E haliu mai hoi kou pepeiao i ko'u iko:
2 So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
I malama oe i ke aoia mai, E hoopaa hoi kou mau lehelehe i ka ike.
3 For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
No ka mea, o na lehelehe o ka wahine hookamakama he meli ia e kulu ana, A ua oi aku ka pahee o kona waha i ko ka aila.
4 men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
Aka, na awahia kona hope, e like me ka laau awaawa, Oioi hoi o like me ka pahikaua oi lua.
5 Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims. (Sheol )
Ke iho iho la kona mau wawae i ka make, E pili ana hoi kona mau kapuwai i ka lua, (Sheol )
6 Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
I ole oe e noonoo i ke ala o ko ola, He loli wale kona noho ana i ole oe e ike aku.
7 Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
Ano la, e na keiki, hoolohe mai ia'u, Mai haliu ae mai ka olelo aku a kuu waha.
8 Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
E hooneenee loa aku i kou hele ana mai ona aku, Mai hookokoke aku oe i ka puka o kona hale:
9 Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
O haawi oe i kou nani i na mea e, A me kon mau makahiki hoi i ka mea aloha ole:
10 Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
O lako hoi na mea e i kou mau mea maikai; A me na hale o ka malihini i kau waiwai;
11 so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
A uwe oe i kou hope, I ka pau ana o kou io a me kou kino;
12 og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
A e olelo hoi, Auwe ko'u inaina aku i ka ike, A me ka hoowahawaha ana o ko'u naau i ke aoia mai!
13 Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
Aole au i hoolohe i ka leo o ka'u mau kumu, Aole hoi i haliu aku ko'u pepeiao i ka poe i ao mai ia'u!
14 Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
Mai noho au ma na hewa a pau loa, Mawaena o ke anaina a me ka ahakanaka.
15 Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
E ia u oe i ka wai noloko ae o kou punawai, A i na waikahe hoi noloko ae o kou kahawai.
16 Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
E hu aku iwaho kou mau lokowai, A kahe na auwai ma na alanui.
17 Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
Nau wale iho no lakou, Aole na ka poe malihini pu me oe.
18 Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
E hoomaikaiia kou punawai; A e olioli oe me ka wahine o kou wa ui.
19 Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
He dia aloha ia a me ka ibeka oluolu; E maona oe i na la a pau i kona waiu, E ana mau oe i kona aloha.
20 Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
No ke aha la e ona oe, e kuu keiki, i ka wahine e, A e apo oe i ka wahine a hai ma kou umauma?
21 For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
No ka mea, e kau pono ana na maka o Iehova i ka aoao o ke kanaka, E ike ana no hoi i kona mau aoao a pau,
22 Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
E puni ka mea hewa i kona hala iho, E heiia hoi oia i ka hei o kona hewa iho.
23 Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.
E make oia me ke ao ole ia mai; A e hele hewa oia i ka nui o kona naaupo ana.