Salomos Ordsprog 5
1 Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
Ka capa, poukpanueknae na tawn nahane hoi, na pahni ni panuenae a pâkuem thai nahanelah,
2 So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
kaie lungangnae hah thai nateh, kaie thaipanueknae dawk na hnâpakeng haw.
3 For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
Bangkongtetpawiteh, napui kathoutnaw e pahni teh, khoitui patetlah a radip, a lawk teh sathaw hlak hai a pâhnan.
4 men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
Hatei, apoutnae koe lateh, hmue patetlah a kha teh, avoivang kahran e sarai patetlah a hran.
A khok ni duenae lamthung a pâtam teh, a khok takan ni sheol hmai a pâtam. (Sheol h7585)
6 Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
Hoehpawiteh, a hringnae lamthung na pouk hoeh vaiteh, a lamthung a cak hoeh e hah na panuek mahoeh.
7 Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
Hatdawkvah, ka canaw, atuvah, ka lawk thai awh haw. Ka dei e lawknaw hah pahnawt awh hanh.
8 Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
Hatei, ahlanae koe kampuen awh nateh, ahnie im takhang hoi hai hnai awh hanh.
9 Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
Hoehpawiteh, barinae na hmu e hah ayâ alouk koe kampuen payon vaih. Tami nuen kamathoutnaw rahak vah, na hringnae be na hno payon vaih.
10 Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
Hoehpawiteh, ramlouknaw ni na tawntanae dawk nawm awh vaiteh, na thaw tawk e a pawnaw hah ramlouknaw im vah phat payon vaih.
11 so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
Apoutnae koe lah, na takthai a kamsoe toteh, na khui payon vaih.
12 og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
Bangtelamaw, cangkhainae hah koe ka hmuhma teh, yuenae hah ka lungthin hoi koe ka dudam toe.
13 Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
Na kacangkhaikung e lawk hah koe ka tarawi ngaihoeh niteh, na cangkhainae hah koe ka thai ngaihoeh heh ma.
14 Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
Tamimaya hoi kamkhuengnaw koe rawknae kâhmo hoeh e dueng doeh hei na ti han na kaima.
15 Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
Nange tuikhu, na tuikhu hoi ka tâcawt e tui roeroe hah na nei han.
16 Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
Na tuiphuek hah ram tangkuem lawng vaiteh tamimaya ceinae lamnaw dawk a lawng han na maw.
17 Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
Nama hanelah dueng awm seh, ayâ alouke hoi kâkabawpkhai hane nahoeh.
18 Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
Na tuikhu teh yawhawi seh, na naw nah e na yu koe na lungkuep lawih.
19 Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
Ngai kaawm e sayuk hoi a meikahawi e sayukhre patetlah, a sannunaw ni na lungkuep sak naseh. A lungpatawnae ni na lungkuep sak naseh.
20 Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
Bangtelamaw, ka capa nang ni napui kahawihoehe hah na ngai vaiteh, khuet na tapam han vaw.
21 For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
Bangkongtetpawiteh, tami hringnae lamthungnaw teh, BAWIPA ni koung a hmu teh, a lamthung pueng koung a pouk pouh.
22 Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
Ama pouknae ni tamikayon teh a man vaiteh, a yonnae tangron hoi pâkhi lah ao han.
23 Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.
Cangkhainae a vout dawkvah, a due vaiteh, puenghoi a pathu dawkvah, a kahma han.
