Salomos Ordsprog 4
1 Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
Yaa ilmaan ko, mee gorsa abbaan namaaf kennu dhagaʼaa; qalbeeffadhaatii hubannaa argadhaa.
2 For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
Ani barumsa gaarii isinii nan kenna; kanaafuu barsiisa koo hin dhiisinaa.
3 For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
Yeroo ani mucaa xinnaa taʼee mana abbaa koo turetti, yeroo ani daaʼima dhiiga taʼee haadha kootiif ilma tokkicha turetti,
4 Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
inni akkana jedhee na barsiise; “Garaa kee guutuudhaan dubbii koo jabeessii qabadhu; seera koo eegi; ati ni jiraattaatii.
5 Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
Ogummaa argadhu; hubannaas argadhu; dubbii koo hin dagatin yookaan irraa hin jalʼatin.
6 Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
Ogummaa hin dhiisin; isheen si eegdii; ishee jaalladhu; isheenis si tiksitii.
7 Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
Ogummaan waan hunda caalti; kanaafuu ogummaa argadhu. Yoo isheen waan ati qabdu hunda si baasifte illee hubannaa argadhu.
8 Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
Ogummaa kabaji; inni ol si guddisaatii; isa hammadhu; innis si kabajaatii.
9 Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
Isheen kallacha bareedaa mataa kee irra siif keessi; gonfoo miidhagaa illee siif kenniti.”
10 Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
Yaa ilma ko dhagaʼi; waan ani jedhu illee fudhadhu; barri jireenya keetiis ni baayʼataa.
11 Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
Ani karaa ogummaa irra sin qajeelcha; daandii qajeelaa irras sin buusa.
12 Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
Yeroo ati deemtu, tarkaanfiin kee hin ittifamu; yoo fiigdu illee ati hin gufattu.
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
Qajeelfama jabeessii qabadhu; gad hin dhiisin; waan inni jireenya kee taʼeef jabeessii eeggadhu.
14 På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
Daandii hamootaa irra miilla kee hin dhaabin yookaan karaa jalʼootaa irra hin deemin.
15 Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
Irraa fagaadhu; irras hin deemin; irraa goriitii karaa kee irra qajeeli.
16 For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
Isaan waan hamaa hojjetan malee rafuu hin dandaʼaniitii; isaan hamma nama gufachiisanitti hirriba hin argatan.
17 Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
Isaan buddeena hamminaa nyaatu; daadhii wayinii kan dabaan argame dhugu.
18 Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
Karaan qajeeltotaa akkuma ifa barii barraaqaa kan hamma saafaatti ittuma fufee ifaa deemuu ti.
19 Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
Karaan hamootaa garuu akkuma dukkana guddaa ti; isaan waan isaan gufachiisu hin beekan.
20 Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
Yaa ilma ko, waan ani jedhu qalbeeffadhu; dubbii kootiifis gurra kenni.
21 Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
Akka inni fuula kee duraa dhabamu hin godhin; garaa kee keessa ol kaaʼadhu;
22 For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
inni warra isa argatuuf jireenya, dhagna namaa guutuufis fayyinaatii.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
Waan hunda caalaa qalbii kee eeggadhu; burqaan jireenyaa achii baʼaatii.
24 Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
Dubbii jalʼinaa afaan kee keessaa balleessi; haasaa hamaas arraba kee irraa fageessi.
25 Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
Iji kee kallattiidhaan qajeelchee haa ilaalu; atis xiyyeeffadhuu fuula kee dura ilaali.
26 Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
Miilla keetiif daandii wal qixxeeffadhu; karaan kee hundinuu haa jabaatu.
27 Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
Gara mirgaatti yookaan gara bitaatti hin gorin; miilla kee hammina irraa eeggadhu.
