Salomos Ordsprog 4
1 Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
Tsanoño ry anake, ty fanoroan-drae, itsendreño hahazoa’ areo hilala;
2 For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
fa nanolorako fiohan-tsoa: aa le ko apo’ areo ty Fañòhako
3 For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
Izaho anadahin-draeko, nitrotrotrotro, bako tokañe ampahaisahan-dreneko,
4 Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
le nanareñe ahy ty hoe: ampifaharo an-tro’o ao o entakoo; tambozoro o lilikoo hiveloma’o
5 Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
Manaña hihitse; mitohà hilala: ko mañaliño, vaho ko miamboho amo volam-bavakoo;
6 Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
Ko apo’o, le harova’e; ikokò, le hambena’e.
7 Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
Hihitse ty lohà’e, aa le manàña hihitse, eka, mangalà hilala amy ze hene famoria’o.
8 Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
Onjono re le honjone’e irehe; hiasia’e te fihine’o.
9 Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
Hampihamine’e voñe vinanditse an-doha’o, ho tolora’e sabaka fanjàka.
10 Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
Mitsanoña ahy, anake, vaho iantofo o entakoo, hañamaroañe ty taon-kavelo’o.
11 Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
Fa nitalifirako mb’an-dalan-kihitse; naho nitehafeko mb’amo lalan-kavantañañeo.
12 Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
Ie mitsontike, tsy ho sebañeñe o lia’oo; ihe milay, tsy hitsikapy.
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
Vontitiro ty anatse le ko apo’o, ambeno amy t’ie ro havelo’o.
14 På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
Ko mitsile mb’añ’oloñolo’ o lo-tserekeo vaho ko andenà’o ty lala’ o tsivokatseo.
15 Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
Ihankaño, ko miary eo, iholiaro vaho mihelaña.
16 For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
Ie tsy miroro hey naho tsy mandilatse; tinavañ’ am’iereo ty firotse ampara’ te mitsikapy.
17 Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
Fihina’ iereo ty lintsen-karatiañe vaho genohe’ iereo ty divain-kasiahañe.
18 Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
Manahake ty hazavà’ i manjirik’ àndroy ty lala’ o vantañeo, ie mihamazava erike ampara’ te mipisañe.
19 Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
Hoe fimoromoroñañe ty lala’ o lo-tserekeo, ie tsy maharendreke te mahatsikapy.
20 Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
O anake, tsendreño o fivolakoo; anokilaño sofy o lañonakoo.
21 Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
Ko enga’o hihake amo maso’oo; f’ie ahajao an-tro’o ao.
22 For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
Amy t’ie haveloñe amo maharendrekeo, toe fijanganañe ho an-tsandri’iareo iaby.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
Ambeno am-pilozohañe ty tro’o, fa boak’ama’e o fanganahanan-dranon-kaveloñeo.
24 Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
Asioro ama’o ty vava mengoke, vaho ihankaño o soñy mikelokeo.
25 Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
Ampañenteo mahity o maso’oo, vaho ampivantaño mañaolo o holi-maso’oo.
26 Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
Jilovo ty fombàn-tombo’o, le hijadoñe soa o lia’oo.
27 Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
Ko mivio mb’an-kavana ndra mb’ankavia; fa ampandifiho ty raty o tombo’oo.
