Salomos Ordsprog 4
1 Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
Audite filii disciplinam patris, et attendite ut sciatis prudentiam.
2 For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
Donum bonum tribuam vobis, legem meam ne derelinquatis.
3 For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
Nam et ego filius fui patris mei, tenellus, et unigenitus coram matre mea:
4 Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum, custodi præcepta mea, et vives.
5 Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
Posside sapientiam, posside prudentiam: ne obliviscaris, neque declines a verbis oris mei.
6 Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
Ne dimittas eam, et custodiet te: dilige eam, et conservabit te.
7 Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
Principium sapientiæ, posside sapientiam, et in omni possessione tua acquire prudentiam.
8 Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
Arripe illam, et exaltabit te: glorificaberis ab ea, cum eam fueris amplexatus.
9 Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
Dabit capiti tuo augmenta gratiarum, et corona inclyta proteget te.
10 Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
Audi fili mi, et suscipe verba mea, ut multiplicentur tibi anni vitæ.
11 Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
Viam sapientiæ monstrabo tibi, ducam te per semitas æquitatis:
12 Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
quas cum ingressus fueris, non arctabuntur gressus tui, et currens non habebis offendiculum.
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
Tene disciplinam, ne dimittas eam: custodi illam, quia ipsa est vita tua.
14 På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
Ne delecteris in semitis impiorum, nec tibi placeat malorum via.
15 Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
Fuge ab ea, nec transeas per illam: declina, et desere eam.
16 For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
Non enim dormiunt nisi malefecerint: et rapitur somnus ab eis nisi supplantaverint.
17 Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
Comedunt panem impietatis, et vinum iniquitatis bibunt.
18 Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
Iustorum autem semita quasi lux splendens, procedit et crescit usque ad perfectam diem.
19 Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
Via impiorum tenebrosa: nesciunt ubi corruant.
20 Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
Fili mi, ausculta sermones meos, et ad eloquia mea inclina aurem tuam.
21 Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
Ne recedant ab oculis tuis, custodi ea in medio cordis tui:
22 For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
vita enim sunt invenientibus ea, et universæ carni sanitas.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
Omni custodia serva cor tuum, quia ex ipso vita procedit.
24 Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
Remove a te os pravum, et detrahentia labia sint procul a te.
25 Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
Oculi tui recta videant, et palpebræ tuæ præcedant gressus tuos.
26 Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
Dirige semitam pedibus tuis, et omnes viæ tuæ stabilientur.
27 Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
Ne declines ad dexteram, neque ad sinistram: averte pedem tuum a malo. Vias enim, quæ a dextris sunt, novit Dominus: perversæ vero sunt quæ a sinistris sunt. Ipse autem rectos faciet cursus tuos, itinera autem tua in pace producet.
