< Salomos Ordsprog 4 >

1 Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
Mofavre naga'nimota, negafanama rempi hugamisua kavumro kema kagesa antahi ankeresunka, antahi ama' hu antahintahia erigahane.
2 For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
Nagra knare antahiza negamuanki, rempi hugamisua kea kamefira huonto.
3 For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
Nagrama nenfa nompima onensa mofavrema mani'norera, anta'nimofo magoke mofavre'a mani'nogeno kegava hunante'negeno,
4 Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
amanage huno nenfa'a rempi hunami'ne, Mika kema kasamisua kea kagu tumote erintenka azeri hampo'na nehunka, kasegeni'a amage'ma antesunka, knare hunka manigahane.
5 Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
Knare antahintahia erio, antahi amahu antahi'zana erio, kasamisua nanekea kagera okaninka, kamagena huontetfa'za huo.
6 Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
Knare antahintahimofoma kamagenama huontesankeno'a, kagu nevazina avesima antesankeno'a, kegava hugantegahie.
7 Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
Knare antahintahi'zana raza me'neanki erio. Hagi maka'zana erigahananagi agatere'nea zana knare antahi'za erio.
8 Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
Knare antahintahi zana azerisga nehugeno, kagrira kazeri sga hino, agri'ma azeri akonama hanankeno'a, kagrira ran kagi kamigahie.
9 Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
Ana antahi'zamo'a, rimpa fru'zanu konariria kasenire huneganteno, kinimofo asinentike fetori kasenire resi hugantegahie.
10 Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
Mofavrenimoke, nagrama huankema antahitenka, ana kema avaririnka amage'ma antesunka, rama'a kafuzage maninka vugahane.
11 Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
Knare antahizampi vuogu nagra kazeri fatgo nehu'na, knare fatgo kante kavare'na nevue.
12 Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
Ana kantema kagama renakerenka vananana mago zamo'a asevazi ogantena, traginaku'ma hananana tanafara osugahane.
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
Kagrama hananegu'ma amama kasamua kea otrenka azeri hanavenetinka atregeno ovino. Na'ankure e'i ana kema huogu'ma rempima hunegamua kemo'a mani'zanka'agna hugahie.
14 På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
Havi kefo avu'ava hania vahe'mofo kantera ovunka, haviza huno kefoza hu'ne'nia vahe'mo hania zana ovaririo.
15 Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
Ana kantera ovunka, atrenka rukagesenka vugahuema hantega vuo.
16 For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
Na'ankure zamagra kefo avu'ava zama osu'nesu'za zamavura ovase'za mani'ne'za kefozana hute'za zamavura masegahaze. Vahera zamazeri haviza hutesuzage, zamavura vasegahaze.
17 Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
Kefo avu'ava'ma hu'zana, breti neankna nehu'za, hazenkema hu'zana waini ti ne'za negi neankna nehaze.
18 Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
Hianagi fatgo vahe'mofo mani'zamo'a, zagemo zahufa nehanatino remsa hume ne-eno, eme remsa huno feru aseankna nehie.
19 Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
Hianagi havi avu'ava ene vahe'mofo mani'zamo'a, hani hiankna hu'neanki'za, ana vahe'mo'za na'amo zamazeri tanafa nehie nonkaze.
20 Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
Nagrama huankere mofavrenimoka kagesa antenenka, mika keni'a antahi ankero.
21 Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
Hagi ana nanekea kavure antenenka negenka, ana mika kea kagu'afi erintenka kegava huo.
22 For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
Na'ankure iza'o ana kema erino agu'afima antemofona, mani'zama'amo'a knare hanigeno, mika avufgamo'a knare hugahie.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
Ana mika'zana hugahananagi agatere'nea zama hananana, antahi zanka'a kegavahu so'e huo. Na'ankure e'i tamage asimu erisana tinkampui me'ne.
24 Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
Havigema hu'zana netrenka, krunagema kagipinti'ma atiramizankura atregeno afete meno.
25 Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
Kavua kegantigama osunka, ke fatgo hunka kavugage kavua kenka vuo.
26 Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
Kagama rentenkama vanana kana kva hu'nenka, kavua kenka nevugeno, mika zamo'a kagritera agafa huno eme hanavetigahie.
27 Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
Kagia antifi omerege amafi emerege osunka, kagamo'ma kefo avu'avapima kavareno vuzankura kva huo.

< Salomos Ordsprog 4 >