Salomos Ordsprog 4
1 Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
Tande, O fis yo, enstriksyon a yon papa, e fè atansyon pou ou kab reyisi jwenn bon konprann,
2 For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
Paske mwen bay ou bon konsèy; pa abandone enstriksyon mwen.
3 For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
Lè m te yon jenn timoun ak papa m, byen jenn e sèl fis devan zye a manman m,
4 Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
Alò, li te enstwi mwen e te di mwen: “Kite kè ou kenbe fèm a pawòl mwen; kenbe lòd mwen yo pou ou viv.
5 Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
Vin ranmase sajès! Ranmase bon konprann! Pa bliye, ni pa vire kite pawòl a bouch mwen yo.
6 Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
Pa abandone li e li va pwoteje ou; renmen li e li va veye sou ou.
7 Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
Men sa ki kòmansman sajès la: Ranmase sajès! Epi avèk sa ou rasanble a, chache bon konprann.
8 Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
Mete valè li wo e li va fè ou leve; li va bay ou onè si ou anbrase l.
9 Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
Li va poze sou tèt ou yon kouwòn lagras; li va prezante ou avèk yon kouwòn byen bèl.”
10 Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
Tande, fis mwen an, vin dakò ak pawòl mwen yo, e lane lavi ou yo va vin byen long.
11 Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
Mwen te dirije ou nan chemen sajès la; mwen te kondwi ou nan pa ladwati yo.
12 Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
Lè ou mache, pa ou yo p ap jennen; epi si ou kouri, ou p ap glise tonbe.
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
Pran enstriksyon; pa lage menm. Pwoteje li paske li se lavi ou.
14 På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
Pa antre nan chemen mechan yo, e pa avanse nan vwa malfektè yo.
15 Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
Evite li, pa pase kote li; vire kite li e ale byen lwen.
16 For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
Paske, yo p ap kab dòmi si yo pa fè mal; epi dòmi vin vòlè soti nan zye yo si yo pa fè lòt glise tonbe.
17 Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
Paske yo manje pen a malveyan yo e bwè diven vyolans.
18 Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
Men pa a moun dwat yo se tankou limyè granmmaten ki briye pi fò e pi fò jiskaske li vin fè jou nèt.
19 Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
Chemen mechan yo tankou tenèb; yo pa konnen sou kisa pou yo tonbe.
20 Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
Fis mwen an, prete atansyon a pawòl mwen yo; panche zòrèy ou vè diskou mwen yo.
21 Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
Pa kite yo vin disparèt devan zye ou; kenbe yo nan fon kè ou.
22 For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
Paske yo se lavi a sila ki jwenn yo, ak lasante a tout kò yo.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
Veye sou kè ou ak tout dilijans; paske de li, sous lavi yo koule.
24 Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
Mete lwen de ou yon bouch manti e mete tout pawòl foub byen lwen ou.
25 Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
Kite zye ou gade tou dwat devan e kite vizyon ou konsantre devan nèt.
26 Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
Veye wout pye ou konn pran e tout chemen ou yo va byen etabli.
27 Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
Pa vire ni adwat ni agoch; fè pye ou vire kite mal.
