< Salomos Ordsprog 4 >

1 Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
Ka canaw, na pa ni na cangkhainae hah thai awh nateh, thaipanueknae hah panue hanelah na hnâpakeng awh.
2 For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
Bangkongtetpawiteh, cangkhainae kahawi hah na poe dawkvah, kaie kâlawk hah cettakhai hanh.
3 For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
Apa e capa lah ka o navah, anu e capa a pahren e tawntoe e capa lah ka o.
4 Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
Pâtu hai na pâtu teh, na lungthin hoi ka lawknaw hah pâkuem haw. Kaie kâpoelawknaw hah tarawi nateh hring haw.
5 Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
Lungangnae hah tawn nateh, thaipanueknae hah tawn haw. Ka pahni dawk hoi ka tâcawt e lawknaw hah pahnim laipalah, kamlang takhai hanh.
6 Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
Cettakhai hanh, na ring nakaima. Lungpataw haw na ngue han kaima.
7 Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
Lungangnae teh a lawkpui poung doeh.
8 Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
Talue sak haw, na tawmrasang han. Tapam haw, barinae koe na ceikhai han.
9 Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
Na lû dawk lungmanae na kâmuk sak han, bawilennae bawilakhung hah na kâmuk sak han.
10 Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
Ka capa, ka dei e hah thai nateh, dâw haw. Na hringyung a saw sak han.
11 Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
Lungangnae lamthung na cangkhai teh, lamkalan dawk na hrawi.
12 Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
Na cei navah, na khok hanelah kamthuinae awm mahoeh, na yawng navah na tâlaw mahoeh.
13 Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
Na cangkhainae hah kacaklah kuen nateh, tha laipalah pou kuen haw. Bangkongtetpawiteh, na hringnae doeh.
14 På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
Tamikathoutnaw e lamthung dawk kâen awh hanh. Tami kahawihoehnaw e lamthung dawn hanh.
15 Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
Roun nateh, khoeroe dawn hanh, kamlang takhai nateh, cettakhaih.
16 For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
Bangkongtetpawiteh, hno kathout sak hoeh pawiteh, ip thai awh hoeh niteh, tami buetbuet touh tâlaw sak hoehpawiteh, ihmu tho awh hoeh.
17 Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
Bangkongtetpawiteh, thoenae vaiyei hah a ca awh teh, rektapnae yamu hah a nei awh.
18 Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
Hatei, tamikalannaw e lamthung teh, kanî raeng, kanî tuengtalueng a thunnae kanî ang patetlah ao.
19 Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
Tamikathoutnaw e lamthung teh khohmo patetlah ao teh, tâlawnae akungcing hai panuek awh hoeh.
20 Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
Ka capa, ka lawk kahawicalah thai haw, ka dei e hah atangcalah pouk.
21 Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
Na mit hoi kâhlat sak hanh, na lungthin dawk pâkuemh.
22 For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
Bangkongtetpawiteh, kahmawtnaw hanelah hringnae lah ao teh, a takthai abuemlah hanelah damnae lah ao.
23 Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
Hno pueng hlak hoi na lungthin hah kahawicalah ring haw. Bangkongtetpawiteh, hringnae akungtuen lah ao.
24 Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
Dumyennae pahni hah pahnawt nateh, payonnae pahni hah ahlanae koe takhoe haw.
25 Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
Na mit hoi hmalah kalan lah khen nateh, na hmalah kalan lah radoung haw.
26 Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
Na lamthung hah hmaloe rip nateh, na lamthung pueng hah cak sak.
27 Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
Aranglah nakunghai, avoilah nakunghai phen hanh. Thoenae lamthung hah roun haw.

< Salomos Ordsprog 4 >