Salomos Ordsprog 31
1 Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:
Ɔhene Lemuel nsɛm a ɛyɛ nkuranhyɛ a ne na kyerɛɛ no:
2 Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?
Tie, me babarima! Tie, me yafunu ba, Tie, me bɔhyɛ ba, me mpaebɔ ho mmuae!
3 Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!
Nsɛe wʼahoɔden wɔ mmea ho, wɔn a wogu ahemfo asu no.
4 Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.
Enye mma ahemfo, Lemuel, asanom nye mma ahemfo, ɛnsɛ sɛ sodifo pere bobesa ho;
5 For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.
sɛ wɔnom nsa a wɔn werɛ befi nea mmara no ka, na wɔn a wɔhyɛ wɔn so no rennya nea ɛyɛ wɔn kyɛfa.
6 Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.
Fa bobesa ma wɔn a wɔresɛe, na fa nsa ma wɔn a wɔwɔ amanehunu mu;
7 At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.
Momma wɔnnom, na wɔn werɛ mfi wɔn hia, na wɔnnkae wɔn awerɛhow bio.
8 Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!
Kasa ma wɔn a wontumi nkasa mma wɔn ho, kasa ma mmɔborɔfo yiyedi.
9 Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!
Kasa na bu atɛntrenee; kasa ma ahiafo ne onnibi yiyedi.
10 Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
Ɔyere pa, hena na obenya? Ɔsom bo pa ara sen nhene pa.
11 Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.
Ne kunu wɔ ne mu ahotoso pa ara, na biribiara a ɛwɔ bo nhia no.
12 Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.
Ɔde nea eye brɛ no, na ɛnyɛ ɔhaw, ne nkwanna nyinaa mu.
13 Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.
Ɔhwehwɛ oguannwi ne asaawa na ɔde ne nsa nwen wɔ fɛw so.
14 Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.
Ɔte sɛ aguadifo ahyɛn, ɔde ne nnuan fi akyirikyiri ba.
15 Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.
Ade nnya nkyee no na wasɔre; osiesie aduan ma nʼabusuafo na ɔkyekyɛ nnwuma ma ne mmaawa.
16 Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.
Osusuw afuw ho na ɔtɔ; ofi nea onya mu yɛ bobeturo.
17 Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.
Ɔde nsi yɛ nʼadwuma; nʼabasa mu wɔ ahoɔden ma nʼadwuma.
18 Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar’kje lampa hennar um natti.
Ɔhwɛ sɛ nʼaguadi so wɔ mfaso, na ne kanea anum anadwo.
19 Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.
Daa, na ne nsa kura tadua mu a ne nsateaa nso retoatoa asaawa.
20 Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.
Ogow ne nsam ma ahiafo na ne nsa so ohiani so.
21 Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.
Sɛ sukyerɛmma tɔ a ne yam nhyehye no wɔ ne fifo ho; efisɛ wɔn nyinaa wɔ adurade a wɔde ko awɔw.
22 Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.
Ɔyɛ ne mpasotam; na ofura nwera ne sirikyi ntama.
23 Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.
Ne kunu wɔ anuonyam wɔ kuropɔn pon ano, faako a ɔne asase no so mpanyimfo tena.
24 Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.
Ɔpempam nwera ntade tontɔn, na otu nkyekyeremu ma aguadifo.
25 Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.
Ɔwɔ ahoɔden ne anuonyam; na onsuro nna a ɛwɔ nʼanim.
26 Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.
Ɔkasa nyansa mu, na nokware nkyerɛkyerɛ wɔ ne tɛkrɛma so.
27 Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.
Ɔhwɛ ne fi mu nnwuma so na onnyigye anihaw so.
28 Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:
Ne mma sɔre a wɔfrɛ no nhyira; ne kunu nso saa ara, na ɔkamfo no se,
29 «Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»
“Mmea pii yɛ nneɛma a ɛwɔ din na wo de, wosen wɔn nyinaa.”
30 Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
Ɔbea kɔnnɔfo yɛ nnaadaa, na ahoɔfɛ twa mu ntɛm so; nanso ɔbea a osuro Awurade no fata nkamfo.
31 Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.
Fa abasobɔde a wanya no ma no, na wɔnkamfo ne nnwuma wɔ kuropɔn pon ano.
