Salomos Ordsprog 31
1 Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:
レムエル王のことば即ちその母の彼に敎へし箴言なり
2 Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?
わが子よ何を言んか わが胎の子よ何をいはんか 我が願ひて得たる子よ何をいはんか
3 Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!
なんぢの力を女につひやすなかれ 王を滅すものに汝の途をまかする勿れ
4 Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.
レムエルよ酒を飮は王の爲べき事に非ず 王の爲べき事にあらず 醇醪を求むるは牧伯の爲すべき事にあらず
5 For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.
恐くは酒を飮て律法をわすれ 且すべて惱まさるる者の審判を枉げん
6 Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.
醇醪を亡びんとする者にあたへ 酒を心の傷める者にあたへよ
7 At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.
かれ飮てその貧窮をわすれ 復その苦楚を憶はざるべし
8 Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!
なんぢ瘖者のため又すべての孤者の訟のために口をひらけ
9 Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!
なんぢ口をひらきて義しき審判をなし貧者と窮乏者の訟を糺せ
10 Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
誰か賢き女を見出すことを得ん その價は眞珠よりも貴とし
11 Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.
その夫の心は彼を恃み その產業は乏しくならじ
12 Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.
彼が存命ふる間はその夫に善事をなして惡き事をなさず
13 Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.
彼は羊の毛と麻とを求め喜びて手から操き
14 Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.
商賈の舟のごとく遠き國よりその糧を運び
15 Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.
夜のあけぬ先に起てその家人に糧をあたへ その婢女に日用の分をあたふ
16 Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.
田畝をはかりて之を買ひ その手の操作をもて葡萄園を植ゑ
17 Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.
力をもて腰に帶し その手を強くす
18 Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar’kje lampa hennar um natti.
彼はその利潤の益あるを知る その燈火は終夜きえず
19 Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.
かれ手を紡線車にのべ その指に紡錘をとり
20 Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.
手を貧者にのべ 手を困苦者に舒ぶ
21 Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.
彼は家人の爲に雪をおそれず 蓋その家人みな蕃紅の衣をきればなり
22 Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.
彼はおのれの爲に美しき褥子をつくり 細布と紫とをもてその衣とせり
23 Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.
その夫はその地の長老とともに邑の門に坐するによりて人に知るるなり
24 Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.
彼は細布の衣を製りてこれをうり 帶をつくりて商賈にあたふ
25 Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.
彼は筋力と尊貴とを衣とし且のちの日を笑ふ
26 Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.
彼は口を啓きて智慧をのぶ 仁愛の敎誨その舌にあり
27 Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.
かれはその家の事を鑒み 怠惰の糧を食はず
28 Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:
その衆子は起て彼を祝す その夫も彼を讃ていふ
29 «Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»
賢く事をなす女子は多けれども 汝はすべての女子に愈れり
30 Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
艶麗はいつはりなり 美色は呼吸のごとし 惟ヱホバを畏るる女は譽られん
31 Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.
その手の操作の果をこれにあたへ その行爲によりてこれを邑の門にほめよ
