Salomos Ordsprog 31
1 Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:
Dagiti sasao ni Ari Lemuel— mensahe manipud iti Dios nga insuro kenkuana ti inana.
2 Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?
Ania, anakko? Ken ania, anak ti aanakak? Ken ania, anak dagiti sapatak? —
3 Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!
Saanmo nga ited ti pigsam kadagiti babbai, wenno dagiti wagasmo kadagiti mangdaddadael kadagiti ari.
4 Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.
Saan a para kadagiti ari, Lemuel, saan a para kadagiti ari ti uminom iti arak, wenno kadagiti mangiturturay ti mangdamag nga, “Ayanna ti naingel a mainom?”
5 For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.
Gapu ta no uminomda malipatanda dagiti naipaulog a linteg, ket saanda a bigbigen dagiti kalintegan dagiti amin a marigrigatan.
6 Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.
Ikkam iti naingel a mainom dagiti tattao a mapukpukaw, ken arak dagiti agsagsagaba.
7 At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.
Uminom isuna ket malipatanna ti kinapanglawna, ket saanna a malagip ti pakariribukanna.
8 Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!
Agsaoka para kadagiti saan a makasao, para kadagiti amin a mapukpukaw.
9 Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!
Agsaoka ket mangukomka babaen iti pannakarukod iti nalinteg ken ikalintegam ti karbengan dagiti napanglaw ken agkasapulan a tattao.
10 Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
Siasino ti makasarak iti asawa a babai nga adda kabaelanna? Napatpateg isuna nga adayo ngem kadagiti alahas.
11 Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.
Agtaltalek kenkuana ti puso ti asawana, ken saanto pulos a pumanglaw ti asawana.
12 Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.
Agar-aramid isuna iti nasasayaat a banbanag para iti asawana ken saan a kinadakes iti entero a panagbiagna.
13 Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.
Mangpilpili isuna iti lupot a naaramid iti buok iti karnero ken de lana a lupot, ket agtrabaho isuna a siraragsak kadagiti imana.
14 Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.
Maiyarig isuna iti agtagtagilako iti barko; mangisangsangpet isuna kadagiti taraon manipud iti adayo a lugar.
15 Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.
Bumangon isuna iti rabii ket ikkanna iti taraon dagiti sangkabalayanna, ket iwarasna ti trabaho para kadagiti adipenna a babbai.
16 Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.
Agbirok isuna iti talon ket gatangenna daytoy babaen iti bunga dagiti imana, agmula isuna iti ubas.
17 Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.
Kawkawesanna ti bagina iti pigsa ken pappapigsaenna dagiti imana.
18 Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar’kje lampa hennar um natti.
Ammona no anianto ti mangted kenkuana iti nasayaat a gungona, agpatpatnag a saan a maiddep ti silawna.
19 Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.
Iyiggemna dagiti imana iti rueda, ken igemanna ti takbian.
20 Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.
Iyunatna dagiti imana kadagiti napanglaw a tattao; iyunatna dagiti imana kadagiti agkasapulan a tattao.
21 Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.
Saan isuna a mabuteng iti niebe para iti sangakabalayanna, ta nakawesan iti natingra a nalabaga ti sangakabalayanna.
22 Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.
Agar-aramid isuna kadagiti abbong ti pagidaanna, ket agkawkawes isuna iti lino a pagan-anay a purpura ti marisna.
23 Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.
Mabigbigbig ti asawana kadagiti ruangan, tunggal makitugtugaw ti asawana kadagiti panglakayen iti daga.
24 Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.
Agar-aramid isuna kadagiti lino a pagan-anay ket ilaklakona dagitoy, ken mangipapaay isuna iti barikes kadagiti agtagtakilako.
25 Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.
Nakawesan isuna iti pigsa ken dayaw, ket katkatawaanna ti umay a tiempo.
26 Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.
Iyungapna ti ngiwatna a nabuyugan iti kinasirib, ken adda ti linteg ti kinamanangaasi iti dilana.
27 Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.
Banbantayanna dagiti wagas ti sangakabalayanna ket saanna a kanen ti tinapay ti kinasadut.
28 Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:
Tumakder dagiti annakna ket awaganda isuna a nagasat; idaydayaw isuna ti asawana a kunkunana,
29 «Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»
“Adu a babbai ti nakaaramid iti nasayaat, ngem inabakmo ida amin.”
30 Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
Makaallilaw ti kinapintas, awan serserbi ti kinapintas, ngem maidaydayawto ti babai nga agbuteng kenni Yahweh.
31 Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.
Itedyo kenkuana ti bunga ti aramidna ket bay-anyo nga idaydayaw koma isuna dagiti aramidna kadagiti ruangan.
