< Salomos Ordsprog 30 >

1 Ord av Agur, son åt Jake, profetordet. Mannen segjer so til Itiel, til Itiel og Ukal:
Pawòl a Agur, fis a Jaké a, pwofèt la: nonm nan pale Ithiel, a Ithiel ak Ucal:
2 For fåvis er eg til å heita mann, og ikkje hev eg manne-vit.
“Anverite, mwen pi bèt pase tout moun e mwen pa gen konprann a yon nonm.
3 Visdom hev eg ikkje lært, til kunnskap um den Heilage.
Mwen pa t aprann sajès, ni mwen pa gen konesans a Sila Ki Sen an.
4 Kven hev stige upp til himmelen og stige ned? Kven hev samla vinden inn i nevarne? Kven hev bunde vatnet i eit klædeplagg? Kven hev alle enderne av jordi sett? Kva heiter han, kva heiter son hans - um du veit det?
Kilès ki te monte nan syèl la e te desann? Kilès ki te ranmase van nan ponyèt li? Kilès ki te vlope dlo nan vètman li? Kilès ki te etabli tout pwent tè yo? Ki non li e ki non fis Li a? Asireman, ou konnen!
5 Alt Guds ord er skirt, han er ein skjold for deim som flyr til honom.
“Tout pawòl Bondye pase a leprèv; Li se yon boukliye pou sila ki kache nan Li yo.
6 Legg ikkje noko til hans ord, elles lyt han refsa deg, og du stend der ein ljugar.
Pa ogmante sou pawòl Li yo, oswa Li va repwoche ou e ou va fè prèv ke se yon mantè ou ye.
7 Tvo ting hev eg bede deg um, neitta meg deim ikkje, fyrr eg døyr:
“De bagay m te mande ou yo; pa refize m yo avan m mouri:
8 Lat fals og lygn vera langt frå meg! Gjev meg ikkje armod og ikkje rikdom! Lat meg få eta mitt tiletla brød!
Fè desepsyon ak manti rete lwen mwen. Pa ban m richès ni povrete. Nouri mwen ak manje ki se pòsyon pa m nan,
9 Elles kunde eg neitta deg når eg var mett, og segja: «Kven er Herren?» Eller um eg vart fatig, kunde eg stela, ja, forgripa meg på min Guds namn.
pou m pa vin plen e refize rekonèt Ou pou di: ‘Se kilès ki SENYÈ a?’ oswa, pou m ta manke, vin vòlè e fè yon gwo wont sou non Bondye mwen an.
10 Baktala ei ein tenar for hans herre, elles vil han banna deg, og du få bøta.
“Pa pale mal yon esklav a mèt li, sinon li va modi ou, e ou va twouve koupab.
11 Ei ætt som bannar far sin og ikkje signar mor si,
Gen yon kalite moun ki modi papa li e refize beni manman l.
12 ei ætt som tykkjer ho er rein, endå ho ei hev tvætta av sitt eige skarn,
Gen yon kalite ki san tach nan pwòp zye li; sepandan, yo poko lave pou sòti salte a.
13 ei ætt - kor stolte augo hev ho ikkje, og kor ho lyfter augneloki!
Gen yon kalite—O, jan zye li leve wo, e pòpyè zye li leve ak awogans.
14 ei ætt som heve sverd til tenner og jakslar reint som knivar, so ho et armingar or landet og fatige or folkesamfund.
Gen yon kalite moun ak dan tankou nepe ak machwè tankou kouto, ki prèt pou devore aflije sou fas tè yo, e fè moun malere yo disparèt pami moun.
15 Blodiglen hev tvo døtter: Gjev! Gjev! Tri finst det som aldri vert mette, fire som ei segjer: «Nok!»
“Sansi a gen de fi: ‘Ban mwen’ ak ‘Ban m’. “Gen twa bagay ki pa janm satisfè, menm kat ki refize di: ‘Se kont’:
16 Helheim og barnlaust moderfang, jordi som aldri vert mett av vatn, og elden som ei segjer: «Nok!» (Sheol h7585)
Sejou Lanmò a, vant fanm esteril la, latè a ki pa janm jwenn dlo ase, ak dife ki pa janm di: ‘Se kont’. (Sheol h7585)
17 Eit auga som spottar far og vanvyrder lydnad mot mor, det skal bekkje-ramnarne hakka ut og ørnungar eta upp.
“Pou zye moun ki moke yon papa e ki giyonnen yon manman, kòbo nan vale a va vin rache l, e jenn èg yo va manje li.
18 Tri ting er meg for underlege, og fire finst som eg ikkje skynar:
“Gen twa bagay ki twò bèl pou mwen, kat ke m pa konprann:
19 Ørns veg på himmelen, orms veg på berget, skips veg på havet og manns veg til møy.
Vòl a yon èg nan syèl la, pa sèpan an sou wòch, chemen gwo bato a nan mitan lanmè, ak manèv a yon jennonm ak yon fi.
20 Soleis ber utru kona seg åt: Ho et og turkar seg um munnen og segjer: «Eg hev ikkje gjort noko vondt.»
“Men konsa chemen a fanm adiltè a: Li manje, li siye bouch li e li pale klè: ‘Mwen pa t fè mal’.
21 Under tri skjelv jordi, under fire kann ho’kje herda:
“Anba twa bagay, latè tranble, e anba kat, li pa ka kenbe:
22 under trælen når han vert konge, og dåren når han fær eta seg mett,
Anba yon esklav lè li vin wa, ak yon moun fou lè l vin satisfè ak manje,
23 under attergløyma når ho vert gift, og trælkvinna når ho erver si frua.
anba yon fanm neglije lè l jwenn mari, ak yon sèvant lè l pran plas mètrès kay la.
24 Fire finst det som er små på jordi, og endå hev dei fenge visdom stor:
“Kat bagay ki tou piti sou latè, men yo plen sajès:
25 Mauren er’kje noko sterkt folk, og endå lagar han sin mat um sumaren.
Foumi se pa yon pèp ki fò; men yo prepare manje yo nan gran sezon.
26 Fjellgrevlingarne er’kje noko veldugt folk, og endå byggjer dei seg hus i berget.
Chat mawon se pa yon pèp pwisan; men yo fè kay yo nan wòch.
27 Grashopparne hev ingen konge, og endå fær dei alle ut i fylking.
Krikèt volan yo pa gen wa; men yo parèt byen alinye.
28 Fjorføtla kann du ta med henderne, og endå bur ho inni kongeslott.
Zandolit ke ou kab kenbe nan men ou; sepandan, li antre nan palè a wa a.
29 Tri finst det som stig med staute stig, og fire hev ei fager gonga:
“Gen twa bagay ki mache parèt bèl, menm kat ki bèl lè yo mache:
30 Løva ei kjempa millom dyri, og som ikkje snur seg for nokon,
Lyon ki pwisan pami bèt yo, e ki pa fè bak devan okenn bèt;
31 hesten mjå um midja, eller bukken, og ein konge med leidingheren.
Jan kòk mache a, menm ak mal kabrit, o yon wa lè lame parèt avè l.
32 Gjer du deg stor, anten narr eller klårtenkt, so legg handi på munnen!
“Si ou te fè foli nan leve tèt ou byen wo, oswa si ou te fè konplo pou mal, mete men ou sou bouch ou.
33 For trykk på mjølk gjev smør, og trykk på nase gjev blod, og trykk på vreide gjev strid.
Paske lèt k ap laboure vin fè bè, ak peze nen pote san; se konsa laboure kòlè pwodwi konfli.”

< Salomos Ordsprog 30 >