Salomos Ordsprog 3
1 Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
[Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat:
2 For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem, apponent tibi.
3 Lat ei kjærleik og truskap vika frå deg, men bitt deim um halsen på deg, skriv deim på di hjartetavla!
Misericordia et veritas te non deserant; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui:
4 Då vinn du ynde og fær godt vit for augo på Gud og menneskje.
et invenies gratiam, et disciplinam bonam, coram Deo et hominibus.
5 Lit på Herren av heile ditt hjarta men set ikkje lit til ditt vit!
Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ.
6 Tenk på honom i all di ferd! So jamnar han dine vegar.
In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos.
7 Ver ikkje vis i eigne augo, ottast Herren og vik frå det vonde.
Ne sis sapiens apud temetipsum; time Deum, et recede a malo:
8 Det vert til helsebot for holdet ditt, og kveik for beini dine.
sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum.
9 Æra Herren med eiga di og med fyrstegrøda av all di avling.
Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei:
10 Då vert dine lødor rikleg fyllte, og safti renn yver i persorne dine.
et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.]
11 Son min, ei du vanvyrde Herrens age, og ver ikkje leid for hans refsing!
[Disciplinam Domini, fili mi, ne abjicias, nec deficias cum ab eo corriperis:
12 For Herren agar den han elskar, som ein far med den son han hev kjær.
quem enim diligit Dominus, corripit, et quasi pater in filio complacet sibi.
13 Sæl den mann som hev funne visdom, og den mann som vinn seg vit!
Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia.
14 For det er betre å kjøpa visdom enn sylv, og den vinning han gjev, er betre enn gull.
Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus.
15 Dyrare er han enn perlor, av alle dine skattar er ingen som han.
Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari.
16 Langt liv hev han i høgre handi, og i vinstre rikdom og æra.
Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria.
17 Hans vegar er hugnads-vegar, og alle hans stigar er velferd.
Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.
18 Han er livsens tre for deim som grip han, og dei som held han fast, er sæle.
Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus.
19 Med visdom hev Herren grunnfest jordi, med vit hev han laga himmelen.
Dominus sapientia fundavit terram; stabilivit cælos prudentia.
20 Ved hans kunnskap fossa vatnet or djupi, og frå skyerne dryp det dogg.
Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.]
21 Son min! Slepp ikkje augo av deim, tak vare på visdom og ettertanke!
[Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis. Custodi legem atque consilium,
22 So skal dei vera liv for sjæli di og prydnad um halsen din.
et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis.
23 Då vandrar du trygt din veg og støyter ikkje din fot.
Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget.
24 Når du legg deg, so kvekk du’kje upp, men du ligg og søv so godt.
Si dormieris, non timebis; quiesces, et suavis erit somnus tuus.
25 Du skal ikkje ottast for bråstøkk, eller uver som yver ugudlege kjem.
Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum.
26 For Herren skal vera di tiltru, og han skal vara din fot frå snara.
Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum, ne capiaris.]
27 Haldt ei burte det gode frå deim som treng det, når det stend i di magt å gjeva det!
[Noli prohibere benefacere eum qui potest: si vales, et ipse benefac.
28 Seg ikkje til grannen din: «Gakk og kom att! Eg skal gjeva deg i morgon» - når du hev det no!
Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere: cras dabo tibi: cum statim possis dare.
29 Tenk ikkje på vondt mot grannen din, når han bur trygt hjå deg!
Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam.
30 Trætta ikkje med nokon utan grunn, når han ei hev gjort deg vondt!
Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit.
31 Ovunda ikkje ein valdsmann, og vel ikkje nokon av alle hans vegar!
Ne æmuleris hominem injustum, nec imiteris vias ejus:
32 For den falske er ei gruv for Herren, men med ærlege hev han umgang.
quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio ejus.
33 Herrens forbanning er i huset hjå den gudlause, men heimen åt rettferdige velsignar han.
Egestas a Domino in domo impii; habitacula autem justorum benedicentur.
34 Gjeld det spottarar, so spottar han, men dei audmjuke gjev han nåde.
Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam.
35 Vismenner erver æra, men dårer ber med seg skam til løn.
Gloriam sapientes possidebunt; stultorum exaltatio ignominia.]
