Salomos Ordsprog 3
1 Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
Mia filo! ne forgesu mian instruon, Kaj via koro konservu miajn ordonojn.
2 For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
Ĉar ili akirigos al vi longan vivon, Jarojn de vivo kaj paco.
3 Lat ei kjærleik og truskap vika frå deg, men bitt deim um halsen på deg, skriv deim på di hjartetavla!
Favoro kaj vero vin ne forlasu; Alligu ilin al via kolo, Skribu ilin sur la tabeloj de via koro.
4 Då vinn du ynde og fær godt vit for augo på Gud og menneskje.
Kaj vi trovos favoron kaj bonan opinion Ĉe Dio kaj homoj.
5 Lit på Herren av heile ditt hjarta men set ikkje lit til ditt vit!
Fidu la Eternulon per via tuta koro, Kaj ne fidu vian prudenton.
6 Tenk på honom i all di ferd! So jamnar han dine vegar.
Konsciu Lin en ĉiuj viaj vojoj, Kaj Li ĝustigos vian iradon.
7 Ver ikkje vis i eigne augo, ottast Herren og vik frå det vonde.
Ne opiniu vin saĝa; Timu la Eternulon, kaj deturnu vin de malbono.
8 Det vert til helsebot for holdet ditt, og kveik for beini dine.
Ĉi tio estos saniga por via korpo, Kaj bona nutro por viaj ostoj.
9 Æra Herren med eiga di og med fyrstegrøda av all di avling.
Faru honoron al la Eternulo el via havo Kaj el la unuavenaĵo de ĉiuj viaj rikoltoj:
10 Då vert dine lødor rikleg fyllte, og safti renn yver i persorne dine.
Tiam viaj grenejoj tute pleniĝos, Kaj viaj vinpremejoj superbordigos moston.
11 Son min, ei du vanvyrde Herrens age, og ver ikkje leid for hans refsing!
La instruon de la Eternulo, ho mia filo, ne malŝatu; Kaj ne deturnu vin, kiam Li faras al vi punon;
12 For Herren agar den han elskar, som ein far med den son han hev kjær.
Ĉar kiun la Eternulo amas, tiun Li punkorektas, Kiel patro la filon, en kiu li havas plezuron.
13 Sæl den mann som hev funne visdom, og den mann som vinn seg vit!
Feliĉa estas la homo, kiu trovis saĝon, Kaj la homo, kiu akiris prudenton;
14 For det er betre å kjøpa visdom enn sylv, og den vinning han gjev, er betre enn gull.
Ĉar estas pli bone ĝin aĉeti, ol aĉeti arĝenton, Kaj ĝia rikoltaĵo estas pli bona, ol pura oro.
15 Dyrare er han enn perlor, av alle dine skattar er ingen som han.
Ĝi estas pli kara, ol juveloj; Kaj nenio, kion vi povus deziri, povas esti komparata kun ĝi.
16 Langt liv hev han i høgre handi, og i vinstre rikdom og æra.
Longa vivo estas en ĝia dekstra mano; Riĉo kaj gloro estas en ĝia maldekstra mano.
17 Hans vegar er hugnads-vegar, og alle hans stigar er velferd.
Ĝiaj vojoj estas vojoj agrablaj, Kaj ĉiuj ĝiaj vojetoj estas paco.
18 Han er livsens tre for deim som grip han, og dei som held han fast, er sæle.
Ĝi estas arbo de vivo por tiuj, kiuj ĝin ekkaptis; Kaj feliĉaj estas tiuj, kiuj ĝin posedas.
19 Med visdom hev Herren grunnfest jordi, med vit hev han laga himmelen.
La Eternulo per saĝo fondis la teron; Per prudento Li aranĝis la ĉielon.
20 Ved hans kunnskap fossa vatnet or djupi, og frå skyerne dryp det dogg.
Per Lia ĉionsciado disiĝis abismoj; Kaj la nuboj elverŝas roson.
21 Son min! Slepp ikkje augo av deim, tak vare på visdom og ettertanke!
Mia filo! ili ne foriru de viaj okuloj; Konservu klarecon de la kapo kaj prudenton:
22 So skal dei vera liv for sjæli di og prydnad um halsen din.
Ili estos vivo por via animo, Kaj ornamo por via kolo.
23 Då vandrar du trygt din veg og støyter ikkje din fot.
Tiam vi iros sendanĝere vian vojon, Kaj via piedo ne falpuŝiĝos.
24 Når du legg deg, so kvekk du’kje upp, men du ligg og søv so godt.
Kiam vi kuŝiĝos dormi, vi ne timos; Kaj kiam vi kuŝos, via dormo estos agrabla.
25 Du skal ikkje ottast for bråstøkk, eller uver som yver ugudlege kjem.
Ne timu subitan teruron, Nek pereigon, kiu povus veni de malbonuloj;
26 For Herren skal vera di tiltru, og han skal vara din fot frå snara.
Ĉar la Eternulo estos via helpo, Kaj gardos vian piedon kontraŭ reto.
27 Haldt ei burte det gode frå deim som treng det, når det stend i di magt å gjeva det!
Ne rifuzu bonon al la bezonantoj, Se via mano havas la forton por fari.
28 Seg ikkje til grannen din: «Gakk og kom att! Eg skal gjeva deg i morgon» - når du hev det no!
Kiam vi havas ĉe vi, ne diru al via proksimulo: Iru kaj revenu, kaj morgaŭ mi donos.
29 Tenk ikkje på vondt mot grannen din, når han bur trygt hjå deg!
Ne pripensu malbonon kontraŭ via proksimulo, Kiam li kun konfido loĝas ĉe vi.
30 Trætta ikkje med nokon utan grunn, når han ei hev gjort deg vondt!
Ne malpacu kun iu senkaŭze, Se li ne faris al vi malbonon.
31 Ovunda ikkje ein valdsmann, og vel ikkje nokon av alle hans vegar!
Ne enviu rabemulon, Kaj elektu neniun el liaj vojoj;
32 For den falske er ei gruv for Herren, men med ærlege hev han umgang.
Ĉar la perversulojn la Eternulo abomenas, Kaj Sian intencon Li malkaŝas al la piuloj.
33 Herrens forbanning er i huset hjå den gudlause, men heimen åt rettferdige velsignar han.
Malbeno de la Eternulo estas en la domo de malbonulo, Kaj la loĝejon de piuloj Li benas.
34 Gjeld det spottarar, so spottar han, men dei audmjuke gjev han nåde.
La mokantojn Li mokas, Kaj al la humiluloj Li donas favoron.
35 Vismenner erver æra, men dårer ber med seg skam til løn.
Honoron heredas saĝuloj; Sed malsaĝuloj forportas honton.
