< Salomos Ordsprog 29 >

1 Ein mann som etter mykje refsing endå er ein stivnakke, vil brått verta broten ulækjeleg sund.
کسی که بعد از تنبیه بسیار، باز سرسختی کند، ناگهان خرد خواهد شد و دیگر علاجی نخواهد داشت.
2 Når rettferdige aukar i tal, då gled seg folket, men når gudlaus mann kjem til styre, sukkar folket.
وقتی قدرت در دست نیکان است مردم شادند، اما قدرت که به دست بدان بیفتد مردم می‌نالند.
3 Den som elskar visdom, gled sin far, men den som gjeng i lag med skjøkjor, øyder eiga si.
پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌کند، اما پسری که به دنبال زنان بدکاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.
4 Ein konge held landet sitt uppe med rett, men ein skattekrevjar legg det i øyde.
پادشاه عاقل به مملکتش ثبات می‌بخشد، اما آنکه رشوه می‌گیرد مملکت خود را نابود می‌کند.
5 Ein mann som smeikjer for næsten sin, breider ut eit net for føterne hans.
شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.
6 Ein vond manns misgjerd er snara for honom, men rettferdig mann fegnast og gled seg.
بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.
7 Den rettferdige syter for stakarens sak, den gudlause hev ikkje greida på noko.
شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آنها نیست.
8 Spottarar øser upp ein by, men vismenner stiller vreiden.
شخص نادانی که همه را مسخره می‌کند می‌تواند شهری را به آشوب بکشاند، اما شخص دانا تلاش می‌کند صلح و آرامش برقرار نماید.
9 Når vismann fører sak mot dåren, vert dåren sinna og lær, og kann’kje vera still.
اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.
10 Dei blodfuse hatar ein skuldlaus mann, og stend dei ærlege etter livet.
افرادی که تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.
11 Alt sitt sinne slepper dåren ut, men vismannen døyver det til slutt.
آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلوی خشم خود را می‌گیرد.
12 Agtar ein hovding på lygneord, er alle hans tenarar nidingar.
اگر حاکم به حرفهای دروغ گوش کند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.
13 Fatigmann og valdsmann råkast, Herren gjev deim båe augneljos.
فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.
14 Ein konge som dømer småfolk rett, hans kongsstol stend æveleg fast.
پادشاهی که نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پا برجا خواهد ماند.
15 Ris og age gjev visdom, men ein agelaus gut fører skam yver mor si.
برای تربیت بچه، چوب تأدیب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نکنی، باعث سرافکندگی مادرش خواهد شد.
16 Når dei gudlause aukar, so aukar syndi, men dei rettferdige skal sjå med lyst på deira fall.
وقتی اشخاص بدکار به قدرت می‌رسند، فساد زیاد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نیکان سقوط آنها را به چشم خواهند دید.
17 Aga son din, so vil han vera deg til hugnad og gjeva lostemat til sjæli di.
فرزند خود را تأدیب کن تا باعث شادی و آرامش فکر تو شود.
18 Utan profetsyn vert folket vilt, men sæl er den som held lovi.
در جایی که پیام خدا نیست، مردم سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که احکام خدا را به جا می‌آورند.
19 Med ord let trælen seg ikkje tukta, for han skynar deim vel, men bryr seg’kje um deim.
خدمتکار را نمی‌توان تنها با نصیحت اصلاح کرد، زیرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد کرد.
20 Ser du ein mann som er snar til å tala, dåren gjev større von enn han.
شخصی که بدون فکر کردن و با عجله جواب می‌دهد از نادان هم بدتر است.
21 Kjæler du trælen upp frå hans ungdom, vil han vanvyrda deg til slutt.
غلامی که اربابش او را از کودکی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد کرد.
22 Sinna mann valdar trætta, og brålyndt mann gjer mang ei misgjerd.
شخص تندخو نزاع به پا می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود.
23 Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
تکبر، انسان را به زمین می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.
24 Den som helar med tjuven, hatar sitt liv, han høyrer dei tek han i eid, men gjev ingi vitring.
کسی که با دزد رفیق می‌شود، دشمن جان خویش است، زیرا شهادت دروغ می‌دهد و به این ترتیب خود را زیر لعنت قرار می‌دهد.
25 Manne-rædsla legg snaror, men den som lit på Herren, vert berga.
کسی که از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان می‌ماند.
26 Mange vil te seg fram for ein styrar, men frå Herren fær kvar mann sin rett.
بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند غافل از اینکه خداوند است که به داد مردم می‌رسد.
27 Ein styggedom for rettferdige er ein urettferdig mann, og ein styggedom for den gudlause er den som fer ærleg fram.
درستکاران از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از درستکاران.

< Salomos Ordsprog 29 >