< Salomos Ordsprog 29 >

1 Ein mann som etter mykje refsing endå er ein stivnakke, vil brått verta broten ulækjeleg sund.
Kom fin likkekelana ke pacl mwet uh aksuwosye kom, sie len kom ac musalla ac tia ku in sifil tuyak.
2 Når rettferdige aukar i tal, då gled seg folket, men når gudlaus mann kjem til styre, sukkar folket.
Sie mwet suwoswos fin leum, na mwet nukewa ac engan. Sie mwet sesuwos fin leum, na mwet nukewa asor.
3 Den som elskar visdom, gled sin far, men den som gjeng i lag med skjøkjor, øyder eiga si.
Kom fin aksaokye lalmwetmet, na papa tomom el ac engan sum. Ma lalfon se in sisla mani ke mutan kosro su kukakin mano.
4 Ein konge held landet sitt uppe med rett, men ein skattekrevjar legg det i øyde.
Sie tokosra su suk ma suwohs, mutunfacl sel ac fah arulana ku; a el fin nunku na ke mani, el ac kunausla mutunfacl sel.
5 Ein mann som smeikjer for næsten sin, breider ut eit net for føterne hans.
Kom fin aklukukye kawuk lom an, kom sifacna oakiya sie mwe kwasrip nu sum.
6 Ein vond manns misgjerd er snara for honom, men rettferdig mann fegnast og gled seg.
Mwet koluk uh sifacna sremla in ma koluk lalos, a mwet suwoswos elos on ac engan.
7 Den rettferdige syter for stakarens sak, den gudlause hev ikkje greida på noko.
Mwet wo elos kalem ke enenu lun mwet sukasrup, a mwet koluk elos tiana nunku ke ma inge.
8 Spottarar øser upp ein by, men vismenner stiller vreiden.
Mwet folkas uh ku in akfohsyauk siti nufon se. Elos su lalmwetmet ku in akmisyela.
9 Når vismann fører sak mot dåren, vert dåren sinna og lær, og kann’kje vera still.
Ke sie mwet lalmwetmet el usak sie mwet lalfon nu in nununku, mwet lalfon sac ac israsr ac wowoyak ke kas in sufan nu sel.
10 Dei blodfuse hatar ein skuldlaus mann, og stend dei ærlege etter livet.
Mwet akmas uh kwase mwet ma oru ma suwohs, a mwet suwoswos elos ac suk in loango moul lun mwet suwohs.
11 Alt sitt sinne slepper dåren ut, men vismannen døyver det til slutt.
Mwet lalfon uh mongsa, a mwet lalmwetmet elos muteng ac ku in kutong.
12 Agtar ein hovding på lygneord, er alle hans tenarar nidingar.
Sie mwet leum fin lohang nu ke kas kikiap, mwet pwapa lal nukewa ac fah kikiap.
13 Fatigmann og valdsmann råkast, Herren gjev deim båe augneljos.
Mwet sukasrup ac mwet su akkeokyalos elos oana sie in lumah se inge: LEUM GOD pa oru elos in ku in liye.
14 Ein konge som dømer småfolk rett, hans kongsstol stend æveleg fast.
Sie tokosra fin oaru in liyaung suwohs lun mwet sukasrup, el ac fah leum ke pacl loeleos.
15 Ris og age gjev visdom, men ein agelaus gut fører skam yver mor si.
Ma wowo se in kai ac aksuwosye sie tulik. Fin filfilla elan oru lungse lal sifacna, ac fah mwe mwekin nu sin nina kial.
16 Når dei gudlause aukar, so aukar syndi, men dei rettferdige skal sjå med lyst på deira fall.
Ke pacl mwet koluk uh kol, ma koluk ac yokelik. Tusruktu mwet suwoswos ac fah moul ac liye ke mwet inge tila kol.
17 Aga son din, so vil han vera deg til hugnad og gjeva lostemat til sjæli di.
Kai wen nutum, ac kom ac fah insewowo sel pacl nukewa. El ac fah tiana akmwekinye kom.
18 Utan profetsyn vert folket vilt, men sæl er den som held lovi.
Sie mutunfacl ma tia lohang nu ke kolyuk lun God ac fohsak. Insewowo elos su liyaung ma sap lun God!
19 Med ord let trælen seg ikkje tukta, for han skynar deim vel, men bryr seg’kje um deim.
Kom tia ku in kai sie mwet kulansap ke kas mukena. El ac ku in kalem kac, tuh el ac tiana lohang nu kac.
20 Ser du ein mann som er snar til å tala, dåren gjev større von enn han.
Yohk finsrak lasr nu ke sie mwet lalfon, liki sie mwet ingunyar in sramsram.
21 Kjæler du trælen upp frå hans ungdom, vil han vanvyrda deg til slutt.
Kom fin sang nu sin mwet kulansap lom ma nukewa ma el lungse ke el srikyak, sie len el ac sruokya ma lom nukewa.
22 Sinna mann valdar trætta, og brålyndt mann gjer mang ei misgjerd.
Mwet mongsa uh purakak akukuin ac lokoalok pacl nukewa.
23 Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
Filang lun sie mwet ac fah akmwekinyal; ac kom fin inse pusisel, ac akfulatyeyuk kom.
24 Den som helar med tjuven, hatar sitt liv, han høyrer dei tek han i eid, men gjev ingi vitring.
Sie mwet kasru lun mwet pisrapasr el pwanma mwe lokoalok nu sel sifacna. El fin fahkak ma pwaye ye mutun nununku, el ac fah eis kai. Ac el fin wikin, na ac fah selngawiyuk el.
25 Manne-rædsla legg snaror, men den som lit på Herren, vert berga.
Sie mwe sensen in nunku ke ma mwet uh nunku keim; tuh kom fin lulalfongi in LEUM GOD, kom ac tiana sensen.
26 Mange vil te seg fram for ein styrar, men frå Herren fær kvar mann sin rett.
Mwet nukewa lungse suk ohi sin mwet leum uh, a LEUM GOD mukena ku in sot nununku suwohs.
27 Ein styggedom for rettferdige er ein urettferdig mann, og ein styggedom for den gudlause er den som fer ærleg fram.
Mwet suwoswos uh kwase mwet koluk, ac mwet koluk kwase pac mwet suwoswos.

< Salomos Ordsprog 29 >