Salomos Ordsprog 29
1 Ein mann som etter mykje refsing endå er ein stivnakke, vil brått verta broten ulækjeleg sund.
Akiphona sangnom loupa chu, hetman louva huhdoh lel'a kisumang ding ahi.
2 Når rettferdige aukar i tal, då gled seg folket, men når gudlaus mann kjem til styre, sukkar folket.
Mikitah ho vaihom le thaneija apan teng, mipi akipah in athanom jin; hinlah miphalou in vai ahom tengle, mipi chunga gim hesoh alhung jitai.
3 Den som elskar visdom, gled sin far, men den som gjeng i lag med skjøkjor, øyder eiga si.
Chihna ngaisang pa din apa akipah jin, hinlah noti hotoh kivop jingpan vang anei le agou amangchai bep e.
4 Ein konge held landet sitt uppe med rett, men ein skattekrevjar legg det i øyde.
Thu dihtah'a atan jeh chun lengpan, gamsunga chen detna aphutdoh jin; hinlah nehguh kilah pan vang, gamsung amanthahsah jin ahi.
5 Ein mann som smeikjer for næsten sin, breider ut eit net for føterne hans.
Aheng akom lhem a pang pan, akeng tenia akipal lhuhna ding thang akido ahibouve.
6 Ein vond manns misgjerd er snara for honom, men rettferdig mann fegnast og gled seg.
Migilou chu ama le ama athangkam achun a-oh jin, mikitah vang chun la-asan akipah thanom jitai.
7 Den rettferdige syter for stakarens sak, den gudlause hev ikkje greida på noko.
Mikitah in vaichate dihna chu asuhmil peh ngaipon, migilou ding in vang hitobang thil hi het ahahsai.
8 Spottarar øser upp ein by, men vismenner stiller vreiden.
Mi tot chavei hon khopi jeng jong meijin ahal lha jiuvin, miching hon vang lunghanna jeng jong apeldoh theijun ahi.
9 Når vismann fører sak mot dåren, vert dåren sinna og lær, og kann’kje vera still.
Michingin mingol akinahpia ahileh, mingol chu alung hangin anuisat bep jin, hinlah lungkim na aum poi.
10 Dei blodfuse hatar ein skuldlaus mann, og stend dei ærlege etter livet.
Mi thisan sohat hon nolnabei ho athet uvin, chule migilou in nolnabei mi chu thisan sodin ahol lejin ahi.
11 Alt sitt sinne slepper dåren ut, men vismannen døyver det til slutt.
Mingol alunghan pet leh im neilou in aum jin, miching vang chu ima seilouvin aim mang jitai.
12 Agtar ein hovding på lygneord, er alle hans tenarar nidingar.
Vaihom pan thujou sei akhohsah'a ahileh, ama thumop ho jouse chu migilou ngen soh diu ahi.
13 Fatigmann og valdsmann råkast, Herren gjev deim båe augneljos.
Vaichapa le asugentheipa jong kimuto ding, ijehinem itileh amit teni lhon hasah jong Yahweh Pakai ahi.
14 Ein konge som dømer småfolk rett, hans kongsstol stend æveleg fast.
Lengpan vaichate chu akitoh toa thu atanpeh a ahileh, alaltouna imatih chan a kiphut det ding ahi.
15 Ris og age gjev visdom, men ein agelaus gut fører skam yver mor si.
Mol thoa kiphona hin chihna atah lang in, ama chamtah'a lhaji chapang chun anu ajumso teije.
16 Når dei gudlause aukar, so aukar syndi, men dei rettferdige skal sjå med lyst på deira fall.
Migilouhon vai ahom'uva thaneija apan tenguleh, bolkhelna atam cheh jin; hinlah mikitah hon migilou ho lhuhpet amu diu ahi.
17 Aga son din, so vil han vera deg til hugnad og gjeva lostemat til sjæli di.
Nachapa nahil chah le tha ol-na nanei thei ding, chuteng ama jal'a nakipa ding ahi.
18 Utan profetsyn vert folket vilt, men sæl er den som held lovi.
Gaothu kisei louna mun achun mipi alamvai jin, hinlah Dan thu nit chan chu anun nom ahiye.
19 Med ord let trælen seg ikkje tukta, for han skynar deim vel, men bryr seg’kje um deim.
Thu cheng jengseh in soh chu athunun joupon, aman ahet vang in khohsahna anei thei jipoi.
20 Ser du ein mann som er snar til å tala, dåren gjev større von enn han.
Geltoh louva thusei namu khah em? Hitobang mihem sang chun mingol chunga kinepna aum joi.
21 Kjæler du trælen upp frå hans ungdom, vil han vanvyrda deg til slutt.
Sohkhat aneova pat hoithona'a hin khou khah achun, achaina teng ama nei le gou loa apan akimudoh jin ahi.
22 Sinna mann valdar trætta, og brålyndt mann gjer mang ei misgjerd.
Mi alungsa jenga chun kinahna asodoh jin, chule lunghanna'a dim jing michun bolkhel tampi anei lojie.
23 Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.
Mihem kiti hi kiletsah nan ahinsuh nemji ahin, koi hileh alungthim a kineosah chan chu mi jabolna chang ding ahi.
24 Den som helar med tjuven, hatar sitt liv, han høyrer dei tek han i eid, men gjev ingi vitring.
Gucha kithopia pang chun ama hinkho tahbah jong adei pon, gaosapna thu ajah jeng vang in imacha aphongdoh jipoi.
25 Manne-rædsla legg snaror, men den som lit på Herren, vert berga.
Mihem a kingaina kiti hi kipalna ahin, Yahweh Pakaija kisongpa vang chu hoidoh tei ding ahi.
26 Mange vil te seg fram for ein styrar, men frå Herren fær kvar mann sin rett.
Mi tamtah in vaihompa lung lhaisah ding angaito uvin, hinlah thudih tanna hi Yahweh Pakaija hung konbou ahi.
27 Ein styggedom for rettferdige er ein urettferdig mann, og ein styggedom for den gudlause er den som fer ærleg fram.
Mikitah ho din thu adih louva tanpa hi thet umtah ahin, chule migilou ding in jong adih jenga lamjotpa chu thet umtah ahi.
