Salomos Ordsprog 28
1 Dei gudlause flyr um ingen deim elter, dei rettferdige er som ungløva trygge.
惡者は逐ふ者なけれども逃げ 義者は獅子のごとくに勇まし
2 Syndar eit land, fær det mange herrar, men hev folket mykje vit, varer retten lenge.
國の罪によりて侯伯多くなり 智くして知識ある人によりて國は長く保つ
3 Ein fatig herre som trykkjer dei arme, er eit regn som herjar og ikkje gjev brød.
弱者を虐ぐる貧人は糧をのこさざる暴しき雨のごとし
4 Dei som gjeng ifrå lovi, prisar dei gudlause, men dei som held lovi, harmast på deim.
律法を棄るものは惡者をほめ 律法を守る者はこれに敵す
5 Vonde folk skynar ikkje kva rett er, men dei som søkjer Herren, skynar alt.
惡人は義きことを覚らず ヱホバを求むる者は凡の事をさとる
6 Betre er ein fatigmann som ferdast lytelaust, enn ein rikmann som er rang og gjeng tvo vegar.
義しくあゆむ貧者は曲れる路をあゆむ富者に愈る
7 Den som agtar på rettleiding, er ein vitug son, men den som hev lag med øydarar, fører skam yver far sin.
律法を守る者は智子なり 放蕩なる者に交るものは父を辱かしむ
8 Den som aukar si eiga med renta og oker, han sankar åt den som er god mot dei arme.
利息と高利とをもてその財産を増すものは貧人をめぐむ者のために之をたくはふるなり
9 Um ein vil venda øyra burt og ikkje høyra lovi, er jamvel bøni hans ein styggedom.
耳をそむけて律法を聞ざる者はその祈すらも憎まる
10 Den som villar ærlegt folk inn på ein vond veg, han skal stupa i si eigi grav, men dei lytelause skal erva det som godt er.
義者を惡き這に惑す者はみづから自己の阱に陥らん されど質直なる者は福祉をつぐべし
11 Ein rikmann tykkjer han er vis, men ein fatigmann med vit granskar honom ut.
富者はおのれの目に自らを智恵ある者となす されど聡明ある貧者は彼をはかり知る
12 Held dei rettferdige høgtid, stend det herleg til, men når gudlause kjem seg upp, lyt ein leita etter folk.
義者の喜ぶときは大なる榮あり 惡者の起るときは民身を匿す
13 Den som dyl misgjerningarne sine, hev ikkje lukka med seg, men den som sannar deim og vender seg ifrå deim, han finn miskunn.
その罪を隠すものは榮ゆることなし 然ど認らはして之を離るる者は憐憫をうけん
14 Sæl den mannen som alltid ottast, men den som gjer hjarta sitt hardt, han fell i ulukka.
恒に畏るる人は幸福なり その心を剛愎にする者は災禍に陥るべし
15 Burande løva og ein grådig bjørn er gudlaus hovding yver fatigt folk.
貧しき民を治むるあしき侯伯は吼る獅子あるひは飢たる熊のごとし
16 Du hovding fatig på vit og rik på vald! Dei som hatar urett vinning, skal liva lenge.
智からざる君はおほく暴虐をおこなふ 不義の利を惡む者は遐齢をうべし
17 Ein mann med blodskuld yver seg er på flugt alt til gravi, ingen må hjelpa honom.
人を殺してその血を心に負ふ者は墓に奔るなり 人これを阻むること勿れ
18 Den som ferdast lytelaust, vert frelst, men den range tvivegs-farar fell på den eine.
義く行む者は救をえ 曲れる路に行む者は直に跌れん
19 Den som dyrkar si jord, fær nøgdi av brød, men den som fer etter fåfengt, fær nøgdi av armod.
おのれの田地を耕す者は糧にあき 放蕩なる者に從ふものは貧乏に飽く
20 Ein trufast mann fær rik velsigning, men den som renner etter rikdom, vert ei urefst.
忠信なる人は多くの幸幅をえ 速かに富を得んとずる者は罪を免れず
21 Det er’kje godt når ein gjer mannemun, men mang ein mann vert brotsmann for ein brødbit.
人を偏視るはよからず 人はただ一片のパンのために愆を犯すなり
22 I bråhast vil den ovundsjuke verta rik, og han veit’kje at vanråd vil koma på han.
惡目をもつ者は財をえんとて急がはしく 却て貧窮のおのれに來るを知らず
23 Den som refser ein mann, vinn seg takk til slutt meir enn den som smeikjer med tunga si.
人を譴むる者は舌をもて諮ふ者よりも大なる感謝をうく
24 Den som plundrar far sin og mor si og segjer: «Det er ikkje synd, » han er øydelands lagsbror.
父母の物を竊みて非ならずといふ者は滅す者の友なり
25 Den vinnekjære valdar trætta, men den som lit på Herren, fær kveikjing.
心に貪る者は争端を起し ヱホバに倚頼むものは豊饒になるべし
26 Den som lit på vitet sitt, han er ein dåre, men den som vandrar i visdom, vert frelst.
おのれの心を恃む者は愚なり 智慧をもて行む者は救をえん
27 Den som gjev den fatige, vantar inkje, men den som let att augo, fær mykje banning yver seg.
貧者に賙すものは乏しからず その目を掩ふ者は詛を受ること多し
28 Når gudlause kjem seg upp, då gøymer folk seg, men når dei gjeng til grunns, då aukar dei rettferdige.
惡者の起るときは人匿れ その滅るときは義者ます
