Salomos Ordsprog 28
1 Dei gudlause flyr um ingen deim elter, dei rettferdige er som ungløva trygge.
悪しき者は追う人もないのに逃げる、正しい人はししのように勇ましい。
2 Syndar eit land, fær det mange herrar, men hev folket mykje vit, varer retten lenge.
国の罪によって、治める者は多くなり、さとく、また知識ある人によって、国はながく保つ。
3 Ein fatig herre som trykkjer dei arme, er eit regn som herjar og ikkje gjev brød.
貧しい者をしえたげる貧しい人は、糧食を残さない激しい雨のようだ。
4 Dei som gjeng ifrå lovi, prisar dei gudlause, men dei som held lovi, harmast på deim.
律法を捨てる者は悪しき者をほめる、律法を守る者はこれに敵対する。
5 Vonde folk skynar ikkje kva rett er, men dei som søkjer Herren, skynar alt.
悪人は正しいことを悟らない、主を求める者はこれをことごとく悟る。
6 Betre er ein fatigmann som ferdast lytelaust, enn ein rikmann som er rang og gjeng tvo vegar.
正しく歩む貧しい者は、曲った道を歩む富める者にまさる。
7 Den som agtar på rettleiding, er ein vitug son, men den som hev lag med øydarar, fører skam yver far sin.
律法を守る者は賢い子である、不品行な者と交わるものは、父をはずかしめる。
8 Den som aukar si eiga med renta og oker, han sankar åt den som er god mot dei arme.
利息と高利とによってその富をます者は、貧しい者を恵む者のために、それをたくわえる。
9 Um ein vil venda øyra burt og ikkje høyra lovi, er jamvel bøni hans ein styggedom.
耳をそむけて律法を聞かない者は、その祈でさえも憎まれる。
10 Den som villar ærlegt folk inn på ein vond veg, han skal stupa i si eigi grav, men dei lytelause skal erva det som godt er.
正しい者を悪い道に惑わす者は、みずから自分の穴に陥る、しかし誠実な人は幸福を継ぐ。
11 Ein rikmann tykkjer han er vis, men ein fatigmann med vit granskar honom ut.
富める人は自分の目に自らを知恵ある者と見る、しかし悟りのある貧しい者は彼を見やぶる。
12 Held dei rettferdige høgtid, stend det herleg til, men når gudlause kjem seg upp, lyt ein leita etter folk.
正しい者が勝つときは、大いなる栄えがある、悪しき者が起るときは、民は身をかくす。
13 Den som dyl misgjerningarne sine, hev ikkje lukka med seg, men den som sannar deim og vender seg ifrå deim, han finn miskunn.
その罪を隠す者は栄えることがない、言い表わしてこれを離れる者は、あわれみをうける。
14 Sæl den mannen som alltid ottast, men den som gjer hjarta sitt hardt, han fell i ulukka.
常に主を恐れる人はさいわいである、心をかたくなにする者は災に陥る。
15 Burande løva og ein grådig bjørn er gudlaus hovding yver fatigt folk.
貧しい民を治める悪いつかさは、ほえるしし、または飢えたくまのようだ。
16 Du hovding fatig på vit og rik på vald! Dei som hatar urett vinning, skal liva lenge.
悟りのないつかさは残忍な圧制者である、不正の利を憎む者は長命を得る。
17 Ein mann med blodskuld yver seg er på flugt alt til gravi, ingen må hjelpa honom.
人を殺してその血を身に負う者は死ぬまで、のがれびとである、だれもこれを助けてはならない。
18 Den som ferdast lytelaust, vert frelst, men den range tvivegs-farar fell på den eine.
正しく歩む者は救を得、曲った道に歩む者は穴に陥る。
19 Den som dyrkar si jord, fær nøgdi av brød, men den som fer etter fåfengt, fær nøgdi av armod.
自分の田地を耕す者は食糧に飽き、無益な事に従う者は貧乏に飽きる。
20 Ein trufast mann fær rik velsigning, men den som renner etter rikdom, vert ei urefst.
忠実な人は多くの祝福を得る、急いで富を得ようとする者は罰を免れない。
21 Det er’kje godt når ein gjer mannemun, men mang ein mann vert brotsmann for ein brødbit.
人を片寄り見ることは良くない、人は一切れのパンのために、とがを犯すことがある。
22 I bråhast vil den ovundsjuke verta rik, og han veit’kje at vanråd vil koma på han.
欲の深い人は急いで富を得ようとする、かえって欠乏が自分の所に来ることを知らない。
23 Den som refser ein mann, vinn seg takk til slutt meir enn den som smeikjer med tunga si.
人を戒める者は舌をもってへつらう者よりも、大いなる感謝をうける。
24 Den som plundrar far sin og mor si og segjer: «Det er ikkje synd, » han er øydelands lagsbror.
父や母の物を盗んで「これは罪ではない」と言う者は、滅ぼす者の友である。
25 Den vinnekjære valdar trætta, men den som lit på Herren, fær kveikjing.
むさぼる者は争いを起し、主に信頼する者は豊かになる。
26 Den som lit på vitet sitt, han er ein dåre, men den som vandrar i visdom, vert frelst.
自分の心を頼む者は愚かである、知恵をもって歩む者は救を得る。
27 Den som gjev den fatige, vantar inkje, men den som let att augo, fær mykje banning yver seg.
貧しい者に施す者は物に不足しない、目をおおって見ない人は多くののろいをうける。
28 Når gudlause kjem seg upp, då gøymer folk seg, men når dei gjeng til grunns, då aukar dei rettferdige.
悪しき者が起るときは、民は身をかくす、その滅びるときは、正しい人が増す。
