< Salomos Ordsprog 27 >
1 Rosa deg ikkje av morgondagen, for du veit ikkje kva ein dag ber i fang.
Jing nikhoa dingin kiletsah tothon thu seihih in, ajeh chu itobang nikho ahung lhun ding nahepoi.
2 Lat ein annan rosa deg; ikkje din eigen munn, ein framand og ei dine eigne lippor!
Nakamsunga nakipachat sangin, midang kipachat sah jon, chule nangle nang nakam sunga naki vahchoi sangin, hetkhahlou kholgam mi kivahchoi sah in.
3 Stein er tung, og sand veg mykje, men tyngre enn båe er dåreharm.
Songhi agih lheh in, neldi jong gihtah ahi. Hinlah mingol lunghanna hi neldi sanga jong gihjo nalai ahi.
4 Sinne er fælslegt, og vreide ein flaum, men kven kann standa seg mot åbryskap?
Lunghan hi giloutah ahin, lungsat in jong mi achup jin; hinlah thangthipna hi akhoh jon ahi.
5 Betre er openberrleg refsing enn kjærleik som held seg duld.
Aguh a kingailut sangin, lhang phonga kiphosal aphajoi.
6 Trugne er slag av venehand, og mange er uvens kyssar.
Gol phatah'a kon kimavona chu kitah jal ahin, melman eibeng chop vang kilhep lhahna ahibouve.
7 Den mette trakkar på honning, men den svoltne tykkjer alt beiskt er søtt.
Mihem aoi-vasa dingin khoiju jeng jong lohso nabep ahin, agilkilpa din vang an tuimopen jong alhum tobang ahi.
8 Som ein fugl som rømer frå reiret sitt, er ein mann som rømer frå heimen sin.
Ain'a kon vahmangpa chu, abusunga kon lengmang vahcha tobang ahi.
9 Olje og røykjelse hjarta gled, og søte venar-ord frå rådvis sjæl.
Thao le gimnamtui in mihem lungthim akipahsah jin, gim hesohna vang hin mihem lhagao athohlal sah jin ahi.
10 Slepp ikkje frå deg venen din og far din’s ven, so du lyt heim til bror din når du er i naud! Ein granne nær attmed er betre enn ein bror langt burte.
Nagol hihen napagol hijongle nung sun hih in, hahsatnan nahin phah nikhon jong nasopipa in-a sunglha hih in; ajeh chu gam latah a um penpi sopi sang in, naicha um hengle kom aphachom joi.
11 Vert vis, min son, og gled mitt hjarta, so eg kann svara den som spottar meg!
Kachapa, chingthei jin kalungthim kipa sah jing in, chutileh eidoupa jeng jong kadonbut thei ding ahi.
12 Den kloke ser fåren, gøymer seg; fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
Milung ching in thilphalou hung lhung ding ahethem masan, ama le ama ahoidoh theije, hinlah milham vang chu kho hephalou tah in aum in, gim hesoh atoh jin ahi.
13 Tak klædi hans, for han hev borga for ein annan, og panta honom for ei framand kvinna!
Hetkhah lou mikhat batsah nadinga kitung pa chu, aponsil kichom peh jenga! Hetphalou mi dinga, hitobang mihem chu akipehdoh jeng thei nadem!
14 Den som høgmælt signar sin ven um morgonen tidleg, han skal få det tilrekna som ei forbanning.
Jingkah matah-a thouva othong jejua, phatthei osam chun aheng akom agaosap joh ahibouve.
15 Si-drop frå taket ein regndag og ei trættekjær kvinna likjest kvarandre.
Tanglouva nilhum keija gojuh hi, numei phunse tohbang bep ahi.
16 Den som held på henne, held på vind, og handi hans triv i olje.
Hitobang numei phohtang theija chun, khohui geija aphotang jou ding ahin; akhutphang jet lam'a jong, thaotui akihamdoh thei ding ahi.
17 Jarn sliper jarn, og den eine mannen sliper den andre.
Thihchun thih mama anol hemthei bangin, mihem jong khat in khat akikhelsah thei ahi.
18 Den som agtar fiketreet sitt, fær eta frukti av det, den som tek vare på sin herre, skal få æra.
Koi hileh theiphung phut chan in aga aneh bangin, koi hileh apupa ngaichat jouse hethem chu, mi jabolna achang teijin ahi.
19 Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.
Twichung ivet teng mihem eima mai akilahdoh ji bangin, mihem kiti jong hi alungthim in aphondohji ahi.
20 Helheim og avgrunn vert ikkje mette, og menneskjeaugo vert ikkje mette. (Sheol )
Thina le thilse in bei tih aneilou bang chun mihem mit teni jeng jong thil vet achim joupoi. (Sheol )
21 Diglen røyner sylvet og omnen gullet, og ein mann vert røynd av sin ros.
Khangbel hi dangka lhahtheng na ding ahin, thuh khuh jong hi sana sonjolna'a kimang ahi; hijeh achu mihem jeng jong pachatna dinmun'a aum laitah a bou patepna changji ahi.
22 Um du støyte uvitingen i mortelen med støytaren i hop med gryn, so vilde ikkje vitløysa vika ifrå han.
Mingol chu lhengkong sunga suhdun changbong toh goitha jongleh chun, angolna laitah chu amatahsa'a kon potdoh dehlou ding ahi.
23 God greide lyt du hava på koss sauerne dine ser ut, og agta vel på buskapen din!
Nakelngoi honte umchan hethem jingin, chule nabong honte jeng jong phaten vephan;
24 For velstand varer ikkje æveleg, og ikkje ei kruna frå ætt til ætt.
Ajeh chu haona hi tonsotna ding ahipon, lallukhuh jong hi akhang khang ding um hinam?
25 Men er høyet burte og håi kjem att, og fjellgras vert sanka i hop,
Hampa apul chaisoh tengleh ana ahung noudoh kit jin, chule molchunga hampa louhing jouse jong kichom khomji ahi.
26 då hev du lamb til klæde, og bukkar til å kjøpa deg åker for,
Nakelngoi teovin ponsil ding natopeh diu, chule nakelchateu vin jong loumun khat man natopeh diu ahi.
27 og geitemjølk nok til mat for deg, til mat for huset ditt og til livsupphald for gjentorne dine.
Nadon khopset kelcha noitwi tatlouva um jing ding, chule na in-sung vahna dingle nalhacha nungah ho vahna dia jong lhingset ding ahi.