Salomos Ordsprog 27
1 Rosa deg ikkje av morgondagen, for du veit ikkje kva ein dag ber i fang.
Sabahkı gününlə öyünmə, Günün nə doğacağını bilməzsən.
2 Lat ein annan rosa deg; ikkje din eigen munn, ein framand og ei dine eigne lippor!
Qoy səni özün yox, başqaları tərifləsin, Sənə tərifi öz dilin yox, yad söyləsin.
3 Stein er tung, og sand veg mykje, men tyngre enn båe er dåreharm.
Daşın, qumun çəkisi ağırdır, Səfehin əsib-coşması bunların ikisindən də ağırdır.
4 Sinne er fælslegt, og vreide ein flaum, men kven kann standa seg mot åbryskap?
Hiddət amansızdır, qəzəbsə aşıb-daşar, Paxıllıq daha betərdir, ona necə dözmək olar?
5 Betre er openberrleg refsing enn kjærleik som held seg duld.
Aşkar irad gizli məhəbbətdən üstündür.
6 Trugne er slag av venehand, og mange er uvens kyssar.
Dostun vurduğu yara onun sədaqətinə görədir, Amma düşmən öpdükcə öpər.
7 Den mette trakkar på honning, men den svoltne tykkjer alt beiskt er søtt.
Toxun könlü şanı balını belə, rədd edər, Lakin ac olana acı şeylər belə, şirin gələr.
8 Som ein fugl som rømer frå reiret sitt, er ein mann som rømer frå heimen sin.
Yurdundan ayrı düşən insan Bir quş kimi yuvasından ayrı düşür.
9 Olje og røykjelse hjarta gled, og søte venar-ord frå rådvis sjæl.
Gözəl ətir və buxurun ürəyə verdiyi ləzzət kimi Dostun nəsihəti də insana xoş gələr.
10 Slepp ikkje frå deg venen din og far din’s ven, so du lyt heim til bror din når du er i naud! Ein granne nær attmed er betre enn ein bror langt burte.
Həm öz dostunu, həm də atanın dostunu tərk etmə, Dara düşəndə qardaşının evinə getmə. Yaxın qonşu uzaq qohumdan yaxşıdır.
11 Vert vis, min son, og gled mitt hjarta, so eg kann svara den som spottar meg!
Oğlum, hikmətli ol, qoy qəlbim sevinsin, Onda məni utandırana cavab verə bilərəm.
12 Den kloke ser fåren, gøymer seg; fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
13 Tak klædi hans, for han hev borga for ein annan, og panta honom for ei framand kvinna!
Özgəyə zamin duranın libasını al, Onu qərib qadın üçün girov saxla.
14 Den som høgmælt signar sin ven um morgonen tidleg, han skal få det tilrekna som ei forbanning.
Kim ki qonşusunu sübh erkən ucadan salamlar, O zaman salamı söyüş sayılar.
15 Si-drop frå taket ein regndag og ei trættekjær kvinna likjest kvarandre.
Davakar qadın yağışda daman damcıya oxşar.
16 Den som held på henne, held på vind, og handi hans triv i olje.
Onu yel kimi dayandırmaq olmaz, Zeytun yağı kimi ovucda saxlamaq olmaz.
17 Jarn sliper jarn, og den eine mannen sliper den andre.
Dəmir dəmiri itilər, İnsan insanın ağlını iti edər.
18 Den som agtar fiketreet sitt, fær eta frukti av det, den som tek vare på sin herre, skal få æra.
Əncir becərən barını yeyər, Ağasının qayğısına qalan şərəfləndirilər.
19 Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.
Sifətin əksi suyun üzünə düşdüyü kimi İnsanın ürəyi də onu elə göstərər.
Ölüm və Həlak yeri doymadığı kimi İnsanın da gözü doymaz. (Sheol h7585)
21 Diglen røyner sylvet og omnen gullet, og ein mann vert røynd av sin ros.
İsti kürədə qızıl-gümüş yoxlanar, İnsan da başqalarının tərifi ilə tanınar.
22 Um du støyte uvitingen i mortelen med støytaren i hop med gryn, so vilde ikkje vitløysa vika ifrå han.
Buğdanı həvəngdəstədə döysən, kəpəyi çıxar, Amma səfehi nə qədər döysən, səfehliyi çıxmaz.
23 God greide lyt du hava på koss sauerne dine ser ut, og agta vel på buskapen din!
Sürünə yaxşı bax, naxırına nəzər yetir,
24 For velstand varer ikkje æveleg, og ikkje ei kruna frå ætt til ætt.
Nə var-dövlət əbədidir, nə də tac nəsildən-nəslə keçir.
25 Men er høyet burte og håi kjem att, og fjellgras vert sanka i hop,
Saman yığılandan sonra təzə ot bitəndə, Dağlarda ot biçiləndə
26 då hev du lamb til klæde, og bukkar til å kjøpa deg åker for,
Quzuların səni geyindirər, Təkələrini satıb tarla ala bilərsən.
27 og geitemjølk nok til mat for deg, til mat for huset ditt og til livsupphald for gjentorne dine.
Keçilər sənə yemək üçün o qədər süd verər ki, Bu, evin azuqəsinə, kənizlərinin dolanışığına çatar.
