Salomos Ordsprog 26
1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.
