< Salomos Ordsprog 26 >
1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
Sida wakhtiga kulul aan baraf cad ugu habboonayn, oo wakhtiga beergooyska aan roob ugu habboonayn, Ayaan sharaf nacas ugu habboonayn.
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
Sida shimbir iska wareegaysa iyo sida dabafallaadh iska duulaysa, Ayaan habaarkii sababla'aan ahu cidna ugu dhacayn.
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
Jeedal faras buu ku habboon yahay, dacayna dameer, Ulina dhabarka nacaska.
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
Nacas ha ugu jawaabin sida nacasnimadiisu tahay, Waaba intaasoo aad sidiisa oo kale noqotaaye.
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
Nacas ugu jawaab sida nacasnimadiisu tahay, Waaba intaasoo uu isla caqli weynaadaaye.
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
Kii nacas gacantiis farriin u sii dhiibaa Cagahuu iska gooyaa oo khasaaruu cabbaa.
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
Sida lugaha curyaanku u laalaadaan Ayuu masaalkuna u yahay afka nacasyada.
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
Kii nacas sharaf siiyaa Wuxuu la mid yahay mid wadhaf dhagax ku xidha oo kale.
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
Sida qodaxdu u dhex gasho sakhraan gacantiis, Ayuu masaalkuna u yahay afka nacasyada.
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
Kii nacaska ama kuwa jidka maraya kiraystaa Waa sida qaansoole dadka oo dhan dhaawaca oo kale.
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
Nacas nacasnimadiisa ku noqnoqdaa Waa sida eey mantaggiisa ku noqnoqda oo kale.
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
Nin isla caqli weyn ma aragtay? Waxaa isaga ka rajo roon nacas.
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
Ninkii caajis ahu wuxuu yidhaahdaa, Libaax baa waddada jooga; Libaax baa jidka taagan.
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
Sida albaabku birihiisa ugu noqnoqdo, Ayaa kii caajis ahuna sariirtiisa isugu rogrogaa.
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
Kii caajis ahu wuxuu gacantiisa geliyaa xeedhadiisa, Oo inuu afkiisa ku soo celiyona waa ku dhib isaga.
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
Kii caajis ahu waa iskala caqli badan yahay Toddoba nin oo xigmad ku jawaabi karta.
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
Kii isagoo jidka iska maraya isku dhex dara dirir aanu waxba ku lahayn, Wuxuu la mid yahay mid eey dhegaha qabta oo kale.
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
Sida nin waalan oo rida dab, Iyo fallaadho, iyo dhimasho,
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
Ayuu yahay kii intuu deriskiisa khiyaaneeyo, Haddana yidhaahda, Miyaanan cayaarayn?
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
Xaabola'aanta dabku waa bakhtiyaa, Oo meeshii aan mid xan badanu jooginna muranku waa ka joogsadaa.
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
Sida dhuxuli raran u sii shiddo, qoryona dab u sii belbeliyaan, Ayuu ninkii muran badanuna dirir u sii kiciyaa.
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Kii xan badan erayadiisu waa sida cunto macaan, Oo waxay ku degaan meelaha caloosha ugu hooseeya.
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
Bushimihii macaan iyo qalbigii shar lehba Waxay la mid yihiin weel dhoobo ah oo lagu dahaadhay lacag wasakhdeed.
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
Kii wax necebu bushimihiisuu isku yeelyeelaa, Laakiinse uurkiisuu khiyaano ku kaydsadaa.
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
Markuu si wacan u hadlo ha rumaysan, Waayo, waxaa qalbigiisa ku jira toddoba karaahiyo.
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
In kastoo nacaybkiisu khiyaano isku daboolo, Xumaantiisa ayaa shirka lagu hor muujin doonaa.
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
Ku alla kii bohol qodaaba isagaa ku dhex dhici doona, Oo kii dhagax giringiriyana, isaguu ku soo rogman doonaa.
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
Carrabkii been sheega wuxuu neceb yahay kuwuu dhaawacay, Oo afkii wax faaniyaana wuxuu ka shaqeeyaa baabba'.