< Salomos Ordsprog 26 >

1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
Jak śnieg w lecie i jak deszcz we żniwa, tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
Jak ptak się tuła [i] jak jaskółka lata, tak nie przyjdzie niezasłużone przekleństwo.
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
Bicz na konia, wędzidło na osła, a kij na grzbiet głupiego.
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś i ty nie był do niego podobny.
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie był mądry we własnych oczach.
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
Kto powierza głupiemu posłannictwo, odcina sobie nogi i pije na własną szkodę.
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
[Jak] nierówne są nogi chromego, tak przysłowie w ustach głupich.
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
Jaki jest ten, kto przywiązuje kamień do procy, taki ten, kto oddaje cześć głupiemu.
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
Jak cierń wbija się w rękę pijaka, tak przysłowie w ustach głupców.
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
Wielki [Bóg] stworzył wszystko i odpłaca głupiemu, odpłaca również przestępcom.
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
[Jak] pies powraca do swoich wymiocin, tak głupi powtarza swoją głupotę.
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
Widzisz człowieka, co mądry w swoich oczach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
Leniwy mówi: Lew na drodze, lew na ulicach.
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
Jak drzwi się obracają na swoich zawiasach, tak leniwy na swoim łóżku.
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
Leniwy kryje rękę pod pachę, a ciężko mu ją podnosić do ust.
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
Leniwy uważa się za mądrzejszego niż siedmiu odpowiadających rozsądnie.
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
Kto przechodzi i wtrąca się w cudzy spór, jest jak ten, który łapie psa za uszy.
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
Jak szalony wypuszcza iskry, strzały i śmierć;
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
Taki jest każdy, kto zwodzi swego bliźniego i mówi: Czy nie żartowałem?
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
Gdy nie ma drew, ogień gaśnie; tak gdy nie ma plotkarza, ustaje spór.
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
Jak węgiel dla żaru i drwa do ognia, tak kłótliwy człowiek do wzniecenia sporu.
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Słowa plotkarzy są [jak] rany; przenikają do głębi wnętrzności.
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
Palące wargi i złe serce [są jak] gliniana skorupa pokryta żużlem srebrnym.
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
Ten, kto nienawidzi, udaje wargami, lecz w sercu knuje podstęp.
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
Gdy mówi miłym głosem, nie wierz mu, bo siedem obrzydliwości ma w swoim sercu.
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
Nienawiść [człowieka] bywa pokryta podstępem, [ale] jego niegodziwość będzie odkryta na zgromadzeniu.
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
Kto kopie dół, wpadnie w niego; kto kamień toczy, na niego się on obróci.
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
Kłamliwy język nienawidzi [tych, których] uciska, a usta pochlebcze prowadzą do zguby.

< Salomos Ordsprog 26 >