< Salomos Ordsprog 26 >

1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
همان‌طور که باریدن برف در تابستان یا باران در فصل درو خلاف قانون طبیعت است، همچنان است احترام گذاشتن به اشخاص نادان.
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
نفرین، بر کسی که مستحق آن نیست اثری ندارد و مانند گنجشک یا پرستویی است که این سو و آن سو پرواز می‌کند و در جایی نمی‌نشیند.
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
شلّاق برای اسب است و افسار برای الاغ، و چوب تنبیه برای آدم نادان.
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
نادان را مطابق حماقتش جواب نده، مبادا تو هم مثل او شوی.
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
نادان را مطابق حماقتش جواب بده، مبادا خودش را عاقل بداند.
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
کسی که توسط آدم نادان پیغام می‌فرستد مثل شخصی است که پای خود را قطع می‌کند و یا زهر می‌نوشد.
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید، مانند پای لنگ، سست است.
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
احترام گذاشتن به شخص نادان، مانند بستن سنگ به فلاخن، کار احمقانه‌ای است.
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
مثلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید همچون خاری که به دست آدم مست فرو می‌رود و او حس نمی‌کند، بی‌اثر است.
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
کسی که نادان یا هر رهگذری را استخدام می‌کند، مانند تیراندازی است که بی‌هدف تیر رها کرده، هر رهگذری را مجروح می‌سازد.
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
همان‌طور که سگ به قی خود باز می‌گردد، آدم احمق نیز حماقت خود را تکرار می‌کند.
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
کسی که در نظر خود عاقل است از یک نادان هم نادانتر است.
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
آدم تنبل پایش را از خانه بیرون نمی‌گذارد و می‌گوید: «شیرهای درنده در کوچه‌ها هستند!»
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
او مانند دری که بر پاشنه‌اش می‌چرخد، در رختخوابش می‌غلتد و از آن جدا نمی‌شود.
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
دستش را به طرف بشقاب دراز می‌کند ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهانش نمی‌گذارد.
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
با این حال او خود را داناتر از هفت مرد عاقل می‌داند.
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
کسی که در نزاعی دخالت می‌کند که به او مربوط نیست مانند شخصی است که گوشهای سگی را می‌کشد.
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
شخصی که همسایهٔ خود را فریب بدهد و بعد بگوید که شوخی کرده است، مثل دیوانه‌ای است که به هر طرف آتش و تیرهای مرگبار پرت می‌کند.
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
هیزم که نباشد آتش خاموش می‌شود، سخن‌چین که نباشد نزاع فرو می‌نشیند.
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
همان‌طور که زغال و هیزم آتش را مشتعل می‌کند، مرد ستیزه‌جو هم جنگ و نزاع بر پا می‌نماید.
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
سخنان سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
سخنان زیبا و فریبنده، شرارت دل را پنهان می‌سازد، درست مانند لعابی که ظرف گلی را می‌پوشاند.
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
شخص کینه‌توز با حرفهایش کینهٔ دلش را مخفی می‌کند؛
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
اما تو گول حرفهای فریبندهٔ او را نخور، زیرا دلش پر از نفرت است.
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
اگرچه نفرتش را با حیله پنهان می‌کند، اما سرانجام پلیدی او بر همگان آشکار خواهد شد.
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
هر که برای دیگران چاه بکند، خود در آن خواهد افتاد. هر که سنگی به طرف دیگران بغلتاند، آن سنگ برمی‌گردد و بر روی خود او می‌افتد.
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد و دهان چاپلوس خرابی بار می‌آورد.

< Salomos Ordsprog 26 >