Salomos Ordsprog 26
1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
誉が愚かな者にふさわしくないのは、夏に雪が降り、刈入れの時に雨が降るようなものだ。
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
いわれのないのろいは、飛びまわるすずめや、飛びかけるつばめのようなもので、止まらない。
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
馬のためにはむちがあり、ろばのためにはくつわがあり、愚かな者の背のためにはつえがある。
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
愚かな者にその愚かさにしたがって答をするな、自分も彼と同じようにならないためだ。
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
愚かな者にその愚かさにしたがって答をせよ、彼が自分の目に自らを知恵ある者と見ないためだ。
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
愚かな者に託して事を言い送る者は、自分の足を切り去り、身に害をうける。
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
あしなえの足は用がない、愚かな者の口には箴言もそれにひとしい。
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
誉を愚かな者に与えるのは、石を石投げにつなぐようだ。
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
愚かな者の口に箴言があるのは、酔った者が、とげのあるつえを手で振り上げるようだ。
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
通りがかりの愚か者や、酔った者を雇う者は、すべての人を傷つける射手のようだ。
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
犬が帰って来てその吐いた物を食べるように、愚かな者はその愚かさをくり返す。
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
自分の目に自らを知恵ある者とする人を、あなたは見るか、彼よりもかえって愚かな人に望みがある。
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
なまけ者は、「道にししがいる、ちまたにししがいる」という。
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
戸がちょうつがいによって回るように、なまけ者はその寝床で寝返りをする。
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
なまけ者は手を皿に入れても、それを口に持ってゆくことをいとう。
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
なまけ者は自分の目に、良く答えることのできる七人の者よりも、自らを知恵ありとする。
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
自分に関係のない争いにたずさわる者は、通りすぎる犬の耳をとらえる者のようだ。
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
隣り人を欺いて、「わたしはただ戯れにした」という者は、燃え木または矢、または死を、投げつける気違いのようだ。
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
たきぎがなければ火は消え、人のよしあしを言う者がなければ争いはやむ。
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
おき火に炭をつぎ、火にたきぎをくべるように、争いを好む人は争いの火をおこす。
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
人のよしあしをいう者の言葉はおいしい食物のようで、腹の奥にしみこむ。
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
くちびるはなめらかであっても、心の悪いのは上ぐすりをかけた土の器のようだ。
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
憎む者はくちびるをもって自ら飾るけれども、心のうちには偽りをいだく。
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
彼が声をやわらげて語っても、信じてはならない。その心に七つの憎むべきものがあるからだ。
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
たとい偽りをもってその憎しみをかくしても、彼の悪は会衆の中に現れる。
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
穴を掘る者は自らその中に陥る、石をまろばしあげる者の上に、その石はまろびかえる。
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
偽りの舌は自分が傷つけた者を憎み、へつらう口は滅びをきたらせる。
