< Salomos Ordsprog 26 >
1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
Kamar ƙanƙara a rani ko ruwan sama a lokacin girbi, haka girmamawa bai dace da wawa ba.
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
Kamar gwara mai yawo ko alallaka mai firiya, haka yake da la’anar da ba tă dace tă kama ka ba take.
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
Bulala don doki, linzami don jaki, sanda kuma don bayan wawaye!
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
Kada ka amsa wa wawa bisa ga wautarsa, in ba haka ba kai kanka za ka zama kamar sa.
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
Ka amsa wa wawa bisa ga wautarsa, in ba haka ba zai ga kansa mai hikima ne.
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
Kamar datsewar ƙafafun wani ko shan dafi haka yake da a aika da saƙo ta hannun wawa.
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
Kamar ƙafafun gurgun da suka yi laƙwas haka karin magana yake a bakin wawa.
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
Kamar ɗaura dutse a majajjawa haka yake da girmama wawa.
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
Kamar suƙar ƙaya a hannun wanda ya bugu haka karin magana yake a bakin wawa.
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
Kamar maharbi wanda yake jin wa kowa rauni haka yake da duk wanda ya yi hayan wawa ko wani mai wucewa.
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
Kamar yadda kare kan koma ga amansa, haka wawa kan maimaita wautarsa.
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
Gwamma riƙaƙƙen wawa da mutum mai ganin kansa mai hikima ne.
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
Rago yakan ce, “Akwai zaki a kan hanya, zaki mai faɗa yana yawo a tituna!”
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
Kamar yadda ƙofa kan juya a ƙyaurensa, haka rago yake jujjuya a gadonsa.
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
Rago kan sa hannunsa a kwano ba ya ma iya ɗaga shi ya kai bakinsa.
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
Rago yana gani yana da hikima fiye da mutane bakwai da suke ba da amsa da dalilai a kan ra’ayinsu.
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
Kamar wani da ya kama kare a kunnuwa haka yake da mai wucewa da ya tsoma baki a faɗan da ba ruwansa.
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
Kamar yadda mahaukaci yake harbin cukwimai ko kibiyoyi masu dafi
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
haka yake da mutumin da ya ruɗe maƙwabci sa’an nan ya ce, “Wasa ne kawai nake yi!”
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
In ba itace wuta takan mutu; haka kuma in ba mai gulma ba za a yi faɗa ba.
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
Kamar yadda gawayi yake ga murhu, itace kuma ga wuta, haka mutum mai neman faɗa yake ga faɗa.
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Kalmomin mai gulma suna kama da burodi mai daɗi; sukan gangara can cikin cikin mutum.
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
Kamar kaskon da aka dalaye da azurfar da ba a tace ba haka leɓuna masu mugun zuciya.
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
Mai yin ƙiyayya yakan ɓoye kansa da maganar bakinsa, amma a cikin zuciyarsa yana cike da munafunci
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
Ko da jawabinsa ya ɗauki hankali, kada ka gaskata shi, gama abubuwa ƙyama guda bakwai sun cika zuciyarsa.
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
Wataƙila ya ɓoye ƙiyayyarsa da ƙarya, duk da haka za a tone muguntarsa a cikin taro.
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
In mutum ya haƙa rami, shi zai fāɗi a ciki; in mutum ya mirgino dutse, dutsen zai mirgine a kansa.
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
Harshe mai faɗin ƙarya yana ƙin waɗanda yake ɓata musu rai, daɗin baki kuma yakan aikata ɓarna.