< Salomos Ordsprog 26 >
1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
Tankou lanèj nan sezon chalè a, tankou lapli nan sezon rekòlt, se konsa respè pa merite rive sou yon moun ensanse.
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
Tankou yon ti zwazo k ap sove ale, tankou yon ti iwondèl nan vòl li, se konsa yon madichon san koz p ap poze.
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
Yon fwèt se pou chwal la, yon brid pou bourik la, ak baton pou do a moun ensanse a.
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
Pa reponn yon moun ensanse selon foli li, oswa ou va vin tankou li.
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
Reponn yon moun ensanse selon foli li merite, pou l pa vin saj nan pwòp zye li.
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
Li koupe pwòp pye li, e bwè vyolans, ki voye yon mesaj pa men a moun ensanse a.
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
Tankou janm ki initil pou moun bwate a, se konsa yon pwovèb nan bouch a moun ensanse.
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
Tankou yon moun ki mare wòch anndan fistibal se konsa sila ki bay respè a moun ensanse a.
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
Tankou yon pikan ki tonbe nan men yon moun k ap bwè gwòg, se konsa yon pwovèb nan bouch a moun ki ensanse.
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
Tankou moun ak banza k ap blese tout moun, se konsa sila ki anplwaye moun ensanse a, ak sila ki anplwaye sila k ap pase pa aza a.
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
Tankou yon chen ki retounen nan vomi li, se konsa yon moun ensanse kap repete foli li.
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
Èske ou wè yon moun ki saj nan pwòp zye li? Gen plis espwa pou moun fou pase li menm.
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
Parese a di: “Gen yon lyon nan lari a! Yon lyon nan plas la!”
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
Tankou pòt la vire sou gon li, se konsa parese a sou kabann li.
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
Parese a fouye men l nan plato a; men l twò fatige pou fè l ankò rive nan bouch li.
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
Parese a pi saj nan pwòp zye li pase sèt moun ki kab reponn ak bon konprann.
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
Tankou yon moun ki pran yon chen pa zòrèy, se konsa sila k ap pase pa aza a, pou l gaye nan goumen ki pa apatyen a li menm nan.
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
Tankou yon moun fou k ap jete bwa dife, flèch ak lanmò,
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
se konsa nonm ki tronpe vwazen li an pou di: “Èske se pa blag mwen t ap fè?”
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
Akoz mank bwa, dife a etenn; lè ti koze sispann, rayisman vin kalme.
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
Tankou chabon tou limen anvè sann cho, ak bwa anvè dife, se konsa yon moun tchenpwèt chofe pwoblèm pou limen konfli.
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Pawòl a moun k ap chichote nan zòrèy moun nan, vin tankou bèl ti mòso delika. Yo desann rive jis nan pati pi fon kò a.
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
Tankou veso ki fèt ak tè ki kouvri ak yon kouch ajan, se konsa lèv ki brile ak yon kè ki mechan.
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
Yon nonm malonèt, kache sa pou l pa parèt sou lèv li; men nan kè l, li fè depo desepsyon.
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
Lè l pale byen dous, pa kwè l; paske, gen sèt abominasyon nan kè l.
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
Malgre rayisman kouvri kò l ak riz, mechanste li va devwale devan asanble a.
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
Sila ki fouye fòs la va tonbe ladann, e sila ki woule wòch la, sou li menm l ap retounen.
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
Yon lang ki bay manti, rayi sila li kraze yo, e zèv a lang flatè a se dega.