Salomos Ordsprog 26
1 Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.
Khohal kah vuelsong neh cangah vaengkah khotlan baghui la, thangpomnah khaw hlang ang neh rhoeprhui tangloeng pawh.
2 Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.
Vaa a rhaehba bangla, pumpil a ding bangla, rhunkhuennah he lunglilungla la a thoeng moenih.
3 Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.
Marhang ham rhuihet, laak ham kamrhui, aka ang rhoek kah a nam ham cungcik om.
4 Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!
Hlang ang kah a anglat te doo boeh, namah khaw anih bangla na om ve.
5 Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!
Hlang ang te a anglat bangla a doo dae, a mikhmuh ah hlang cueih la om hae mahpawh.
6 Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.
Hlang ang kut ah ol aka pat tah a kho a kuet tih kuthlahnah aka mam la om.
7 Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar
Aka khaem kah a kho sut a bat banghui la, hlang ang rhoek ka kah thuidoeknah he khaw om.
8 som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.
Hlang ang taengah thangpomnah paek he, payai dongah lungto mop banghui la om tangloeng.
9 Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.
Hlang ang ka kah thuidoeknah he khaw yurhui kut dongah aka pha mutlo hling bangla om.
10 Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.
Hlang ang aka paang boeih khaw aka cetpaitai a paang tih lithen a poeih banghui la om.
11 Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.
Ui loh a lok a paan banghui la hlang ang loh a anglat te a khoep.
12 Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.
Hlang he amah mikhmuh ah tah aka cueih la na hmuh. Anih lakah hlang ang ham ngaiuepnah om ta.
13 Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»
Kolhnaw loh, “Longpuei ah sathueng ca, toltung ah sathueng om,” a ti.
14 Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.
thohkhaih loh thohrhui dongah a tinghil bangla, kolhnaw khaw amah thingkong dongah suvaih.
15 Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.
Kolhnaw loh bael dongah a kut a puei te, a ka dongla koep a khuen ham pataeng a ngak.
16 Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.
Kolhnaw he amah mikhmuh ah tah, omih neh aka thuung hlang parhih lakah aka cueih la ngaiuh.
17 Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.
Amah hut pawt ah tuituknah khuiah aka kun khaw, aka cetpaitai loh ui hna a doek banghui la om.
18 Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -
Thaltang neh dueknah hmaipom aka dong loh hlang a khah bangla,
19 so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»
A hui aka phok hlang van loh, “Ka luem mailai moenih a?,” a ti.
20 Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.
Thing a tlum atah hmai a thi bangla a thet pawt daengah ni olpungkacan a paa.
21 Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.
Hmai-alh dongah hmaisa-aek, hmai dongah thing a pup vanbangla, hohmuhnah neh olpungkacan aka saii hlang loh tuituknah a puek sak.
22 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Thet ol he didii tih bungko khui la suntla.
23 Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.
Lungbuei thae neh a lai hmai la aka alh tah, paikaek dongkah cakhli a ben banghui ni.
24 Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.
A hmuilai dongkah a hmuhuet te a ka dongah loha coeng dae, a khui kah hlangthai palat te a thuh bal pueng.
25 Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.
A ol tah rhen koemboei la om dae, anih te tangnah boeh. A lungbuei ah tueilaehkoi parhih om.
26 Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.
hmuhuetnah te thailainah neh dah cakhaw, hlangping taengah a boethae ni a. yan eh.
27 Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.
Vaam aka vuet khaw amah loh a cungku thil vetih, lungto aka palet khaw amah soah koep mael ni.
28 Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.
Laithae ol loh amah aka hnaep aka hnap te a hmuhuet tih, a ka aka hnal khaw a ponah ni a. saii.
