< Salomos Ordsprog 24 >
1 Misunn ikkje vonde menneskje, og hav ikkje hug til å vera med deim.
2 For hjarta deira tenkjer på vald, og um ulukka talar lipporne deira.
3 Med visdom byggjer ein hus, og med vit grunngfester ein det,
4 og med kunnskap fær ein romi fulle av alle slag dyre og gilde ting.
5 Ein vis mann er sterk, og ein kunnig er veldug i kraft.
6 Klok styring skal du bruka når du fører krig, hev du mange rådvise menn gjeng det godt.
7 Visdom heng for høgt for fåmingen, i porten let han ikkje upp sin munn.
8 Den som tenkjer på å gjere vondt, honom kallar me ein fuling.
9 Synd er dårskaps råd, og spottaren er ei gruv for folk.
10 Misser du modet når trengsla kjem, då er di kraft for trong.
11 Berga deim som dei fører til dauden, og dei som vinglar til rettarstaden, haldt deim att!
12 Um du segjer: «Me visste det ikkje, ser du, » tru ikkje han som veg hjarto, skynar det, og han som agtar på sjæli di, veit det, og han løner mannen etter hans gjerning?
13 Et honning, son min, for den er god, og sjølvrunnen honning er søt for din gom.
14 Lær sameleis visdom for sjæli di! Finn du honom, so hev du ei framtid, og di von skal ikkje verta til inkjes.
15 Lur ikkje, du gudlause, på rettferdig manns bustad, legg ikkje heimen hans i øyde!
16 For sju gonger dett den rettferdige og stend upp att, men dei gudlause stuper når ulukka kjem.
17 Når din fiend’ fell, so gled deg ikkje, og når han stupar, fegnast ei ditt hjarta!
18 Elles vil Herren sjå det og mislika det og venda frå honom vreiden sin.
19 Harmast ei yver illgjerdsmenner, misunn ikkje dei gudlause!
20 For den vonde hev ingi framtid; lampa åt gudlause sloknar.
21 Ottast Herren, son min, og kongen! Gakk ikkje i lag med upprørsmenner!
22 For brått kjem ulukka yver deim, og kven veit når åri deira fær ein usæl ende?
23 Desse ordi er og av vismenner. Det er ikkje godt når ein gjer mannemun i domen.
24 Den som segjer til den skuldige: «Du er uskuldig.» Honom vil folkeslag banna og folk forbanna;
25 men deim som refsar han, gjeng det vel, og velsigning av godt kjem yver deim.
26 Ein kyss på lipporne er det når einkvan gjev det rette svaret.
27 Fullfør yrket ditt ute, og gjer det ferdigt for deg på marki! Sidan kann du byggja deg hus
28 ver ikkje vitne mot næsten din utan grunn, for du vil vel’kje svika med lipporne dine?
29 Seg ikkje: «Som han hev gjort med meg, so vil eg gjera med han. Eg vil løna mannen etter hans gjerning.»
30 Eg gjekk framum ein lat manns mark, og vinhagen til eit vitlaust menneskje,
31 og sjå, han var vaksen full av tistlar, grunnen var yvergrodd med netlor, og steingarden kringom var riven ned.
32 Og eg skygnde på det og agta på det, eg såg det, og denne lærdomen tok eg:
33 «Endå litt soving, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross!
34 So kjem armodi di som ein farande fant, og naudi som skjoldvæpna mann.»
