Salomos Ordsprog 24
1 Misunn ikkje vonde menneskje, og hav ikkje hug til å vera med deim.
Thlakchekhqi koeh oet nawh, aming lakawh ngawih koeh nai.
2 For hjarta deira tenkjer på vald, og um ulukka talar lipporne deira.
Amik kawlungawh amak leek poeknaak doeng cawng unawh, amim kha ing thawlh sainaak doeng teng uhy.
3 Med visdom byggjer ein hus, og med vit grunngfester ein det,
Cyihnaak im taw sakna awm nawh, simnaak ing cak sak hy.
4 og med kunnskap fær ein romi fulle av alle slag dyre og gilde ting.
Simnaak ing imkhui awh khawh a phuk tlo tlo bee sakna awm hy.
5 Ein vis mann er sterk, og ein kunnig er veldug i kraft.
Cyihnaak ak ta thlang taw a qym awm nawh, simnaak ak ta thlang taw ak thaawmnaak pung hy.
6 Klok styring skal du bruka når du fører krig, hev du mange rådvise menn gjeng det godt.
Ceem tlyk hlanawh ak leek soeih khawkhannaak taak leek nawh, cainaak ak leek taak ing qaal noeng sak hy.
7 Visdom heng for høgt for fåmingen, i porten let han ikkje upp sin munn.
Thlakqaw ham cyihnaak sang aih nawh, thlang kqeng haiawh ak kqawn kawi awi am ta hy.
8 Den som tenkjer på å gjere vondt, honom kallar me ein fuling.
Them amak leek sai ham khawkpoeknaak ak ta taw thlang ing seet ak saikung tina kawm uh.
9 Synd er dårskaps råd, og spottaren er ei gruv for folk.
Thlakqaw poeknaak taw thawlh ni, thlang husit taw thlang ham sawhnaak kawi ni.
10 Misser du modet når trengsla kjem, då er di kraft for trong.
Kyinaak na huhawh nang ngaam awhtaw tha amak ta thlang ni.
11 Berga deim som dei fører til dauden, og dei som vinglar til rettarstaden, haldt deim att!
Him ham a mi sawikhqi ce hul lah. Himna ak awm hly khqi ce ang tawnna thawng.
12 Um du segjer: «Me visste det ikkje, ser du, » tru ikkje han som veg hjarto, skynar det, og han som agtar på sjæli di, veit det, og han løner mannen etter hans gjerning?
“Ngai lah vetaw am sim nyng” na ti awhtaw, kawlung ak khinkung ing am sim hly nawh aw? Na hqingnaak ak doenkung ing am sim hly nawh aw? Thlang boeih, ami bibi amyihna thungna am awm hly nawh aw?
13 Et honning, son min, for den er god, og sjølvrunnen honning er søt for din gom.
Ka capa, khawitui ak leek soeih aw lah; khawilutui na hamna ak aawi dikdik ce aw.
14 Lær sameleis visdom for sjæli di! Finn du honom, so hev du ei framtid, og di von skal ikkje verta til inkjes.
Cawhce na hqingnaak ham cyihnaak taw cemyih nani ti sim nawh; na huhawh, na hamna hai ben ngaih-uunaak awm nawh, nang ngaih-uunaak ing am boet tlaih kaw.
15 Lur ikkje, du gudlause, på rettferdig manns bustad, legg ikkje heimen hans i øyde!
Aw, thlakche pa, thlakdyng a im koeh muk, a awmnaak koeh hqee pe.
16 For sju gonger dett den rettferdige og stend upp att, men dei gudlause stuper når ulukka kjem.
Thlakdyng taw voei khqih tlu seiawm tho tlaih kaw; thlakche ang tluuk awhtaw am tho thai voel kaw.
17 Når din fiend’ fell, so gled deg ikkje, og når han stupar, fegnast ei ditt hjarta!
Na qaal ang tluuk awh koeh zeel nawh, bo sakna a awmawh nak kaw koeh zeel sak;
18 Elles vil Herren sjå det og mislika det og venda frå honom vreiden sin.
Cekkaataw Bawipa ing ni hu kawm saw, am zeel kawm saw, ak khan awh ak kawsonaak ce qeem kaw.
19 Harmast ei yver illgjerdsmenner, misunn ikkje dei gudlause!
Thlakchekhqi caming koeh ly nawh, thlang thawlh koeh oet.
20 For den vonde hev ingi framtid; lampa åt gudlause sloknar.
Thlangthawlh ham kutdo am awm kawm saw, thlakche a maihchoei cetaw him pekna awm kaw.
21 Ottast Herren, son min, og kongen! Gakk ikkje i lag med upprørsmenner!
Ka capa, Bawipa ingkaw sangpahrang ce kqih nawh, kawhaa ak toenkhqi ce koeh pyi na;
22 For brått kjem ulukka yver deim, og kven veit når åri deira fær ein usæl ende?
Ami ham seetnaak thoeng law tawk kawm saw, a mi qeengnaak hly kum uing nu a sim hly?
23 Desse ordi er og av vismenner. Det er ikkje godt når ein gjer mannemun i domen.
Ve tloek awm thlakcyi ak awi kqawn ni, awi tlyk awh thlang hai toek am leek hy.
24 Den som segjer til den skuldige: «Du er uskuldig.» Honom vil folkeslag banna og folk forbanna;
Ak bo thlang venawh, “Na thawlhnaak am awm hy,” ak ti naak taw thlang boeih ing tamlawh kawm usaw, khawqam ing hoet kaw.
25 men deim som refsar han, gjeng det vel, og velsigning av godt kjem yver deim.
Ak toeltham ak thlangkhqi taw zeel kawm usaw, amik khanawh zoseennaak pha law kaw.
26 Ein kyss på lipporne er det når einkvan gjev det rette svaret.
Awih thym ing ak hlatkung taw pyi leek ni.
27 Fullfør yrket ditt ute, og gjer det ferdigt for deg på marki! Sidan kann du byggja deg hus
Kawngmaa awh bi na sai ham toen boeih nawh, na lo maa awh toen nawh, cecoengawh na im ce sa.
28 ver ikkje vitne mot næsten din utan grunn, for du vil vel’kje svika med lipporne dine?
Lehcainaak a awm kaana na imcengkhqi a kawnglamawh simpyikungna koeh awm nawh, nam kha ingawm koeh thalat na.
29 Seg ikkje: «Som han hev gjort med meg, so vil eg gjera med han. Eg vil løna mannen etter hans gjerning.»
“Kak khanawh a sai amyihna ak khanawh sai lawt kawng nyng saw, a bi sai amyihna pe kawng nyng,” koeh ti.
30 Eg gjekk framum ein lat manns mark, og vinhagen til eit vitlaust menneskje,
Thlak thakdam lona cet nyng, simnaak amak ta misur dumna awm;
31 og sjå, han var vaksen full av tistlar, grunnen var yvergrodd med netlor, og steingarden kringom var riven ned.
Ngai lah, hling hqoengna awm nawh, dek awm bei hqoengna be nawh, a vawng chungnak lung khoeng awm tlu boeih hy.
32 Og eg skygnde på det og agta på det, eg såg det, og denne lærdomen tok eg:
Ka huh awh, ak dungna poek qunyng, a ni cawngpyinaak ce hu nyng saw pawm thai nyng.
33 «Endå litt soving, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross!
Na ngaih awhtaw zaih, ip nawh, na kut khooem nawh dym poek poek,
34 So kjem armodi di som ein farande fant, og naudi som skjoldvæpna mann.»
Na ih hlanawh khawdeng kawm ti saw, voetvainaak ing ceemqal amyihna thoeng law tawk kaw.
