Salomos Ordsprog 23
1 Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
Sɛ wo ne ɔhene bi to nsa didi a, hwɛ nea esi wʼanim no yiye,
2 og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
Sɛ woyɛ adidibrada a, hyɛ wo ho so.
3 Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
Nni nʼaduan akɔnnɔ akɔnnɔ no akyi, efisɛ saa aduan no daadaa nnipa.
4 Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
Mmiri wo mogya ani mpɛ sika; hu nyansa na tɔ wo bo ase.
5 Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
Wʼani bɔɔ sika so ara pɛ, na atu ayera, ampa ara ebefuw ntaban na atu akɔ wim sɛ ɔkɔre.
6 Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
Nni obi a ɔyɛ pɛpɛe aduan, nni nʼakɔnnɔ aduan akyi;
7 For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
efisɛ ɔyɛ obi a bere biara osusuw sika ho. Ɔka se, “Didi na nom,” nanso ɛnyɛ ne koma mu.
8 For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
Kakra a woadi no wobɛfe, na ɛno nti wo nkamfo so remma mfaso.
9 For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
Nkasa nkyerɛ ɔkwasea, efisɛ ɔremfa nyansa a ɛwɔ wo kasa mu no.
10 Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
Ntutu tete abo a wɔde ato hye ngu, na ntra ɔhye nkɔ ayisaa mfuw mu,
11 For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
efisɛ wɔn Gyefo yɛ den, na obedi wɔn asɛm ama wɔn.
12 Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
Ma wo koma mmra nkyerɛkyerɛ so, na wɛn wʼaso tie nimdeɛ.
13 Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Ntwentwɛn abofra nteɛso so; sɛ wode abaa teɛ no a, ɔrenwu.
Fa abaa twe nʼaso na gye ne kra fi owu mu. (Sheol h7585)
15 Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
Me ba, sɛ wo koma hu nyansa a, ɛno de, me koma ani begye;
16 og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
sɛ wʼano ka nea ɛteɛ a me mu ade nyinaa ani begye.
17 Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
Mma wʼani mmere abɔnefo, mmom bɔ Awurade suro ho mmɔden bere biara.
18 For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
Ampa ara anidaso wɔ hɔ ma wo daakye, na wʼanidaso renyɛ ɔkwa.
19 Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
Me ba, tie, na hu nyansa, ma wo koma mfa ɔkwantrenee so.
20 Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
Mfa wo ho mmɔ akɔwensafo anaasɛ wɔn a wɔpɛ nam mmoroso ho,
21 For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
efisɛ, akɔwensafo ne adidibradafo bɛyɛ ahiafo, na anikum fura wɔn ntamagow.
22 Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
Tie wʼagya a ɔwoo wo no, na sɛ wo na bɔ aberewa a, mmu no animtiaa.
23 Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
Tɔ nokware na ntɔn da; nya nyansa, ahohyɛso ne nhumu.
24 Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
Ɔtreneeni agya wɔ anigye bebree; nea ɔwɔ ɔba nyansafo no ani gye ne ho.
25 Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
Ma wʼagya ne wo na ani nnye; ma ɔbea a ɔwoo wo no nnya ahosɛpɛw.
26 Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
Me ba, fa wo koma ma me na ma wʼani nkɔ mʼakwan ho,
27 For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
na oguamanfo yɛ amoa donkudonku ɔyere huhuni yɛ ɔdaadaafo.
28 ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
Ɔtɛw, twɛn, te sɛ ɔkwanmukafo, na ɔma mmarima mu atorofo dɔɔso.
29 Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
Hena na wɔadome no? Hena na odi awerɛhow? Hena na odi aperepere? Hena na onwiinwii? Hena na ɔwɔ atape nko ara? Hena na mogya ada nʼani so?
30 Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
Wɔn a wɔkyɛ nsa ho, na wɔka nsa a wɔafrafra hwɛ.
31 Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
Nhwɛ nsa ani kɔkɔɔ no haa, bere a ɛretwa yerɛw yerɛw wɔ kuruwa mu, na ɛkɔ yɔɔ no.
32 Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
Awiei no, ɛka te sɛ ɔwɔ na ɛwɔ bɔre te sɛ ahurutoa.
33 Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
Wʼani behu nneɛma a wunhuu da, na woadwene nneɛma basabasa ho.
34 Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
Wobɛtɔ ntintan te sɛ hyɛn mu dwumayɛni a, okura hyɛn dua a, ɛrehinhim mu den, na ehinhim wɔ po so.
35 «Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
Na wobɛka se, “Wɔbɔ me, nanso mimpira. Wɔboro me, nanso mente ɔyaw biara. Bere bɛn na menyan akɔpɛ nsa anom bio?”
