Salomos Ordsprog 23
1 Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
Kiam vi sidiĝos, por manĝi kun reganto, Rigardu bone, kio estas antaŭ vi;
2 og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
Kaj vi metu tranĉilon al via gorĝo, Se vi estas avidulo.
3 Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
Ne deziru liajn bongustajn manĝojn; Ĉar ĝi estas trompa pano.
4 Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
Ne penu riĉiĝi; Forlasu vian pripensadon.
5 Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
Ĉu vi direktos viajn okulojn al ĝi? ĝi jam ne ekzistos; Ĉar riĉeco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la ĉielo.
6 Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
Ne manĝu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn manĝojn.
7 For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
Ĉar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li ankaŭ estas: Manĝu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.
8 For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
La pecon, kiun vi manĝis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.
9 For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
En la orelojn de malsaĝulo ne parolu; Ĉar li malŝatos la saĝecon de viaj vortoj.
10 Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.
11 For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
Ĉar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontraŭ vi.
12 Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.
13 Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.
Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de Ŝeol. (Sheol h7585)
15 Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
Mia filo, se via koro estos saĝa, Tiam ĝojos ankaŭ mia koro.
16 og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
Kaj mia internaĵo ĝojos, Kiam viaj lipoj parolos ĝustaĵon.
17 Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo antaŭ la Eternulo ĉiutage.
18 For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
Ĉar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdiĝos.
19 Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
Aŭskultu vi, mia filo, kaj estu saĝa, Kaj direktu vian koron al la ĝusta vojo.
20 Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj manĝas tro da viando;
21 For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
Ĉar drinkemulo kaj manĝegemulo malriĉiĝos, Kaj dormemulo havos sur si ĉifonaĵojn.
22 Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
Aŭskultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malŝatu vian patrinon, kiam ŝi maljuniĝos.
23 Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
Veron aĉetu, kaj ne vendu saĝon Kaj instruon kaj prudenton.
24 Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
Grandan ĝojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de saĝulo ĝojos pro li.
25 Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
Via patro kaj via patrino ĝojos, Kaj via naskintino triumfos.
26 Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj plaĉu miaj vojoj.
27 For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
Ĉar malĉastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.
28 ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
Ŝi embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas ĉirkaŭ si perfidulojn.
29 Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
Ĉe kiu estas ploro? ĉe kiu estas ĝemoj? ĉe kiu estas malpaco? Ĉe kiu estas plendoj? ĉe kiu estas senkaŭzaj batoj? Ĉe kiu estas malklaraj okuloj?
30 Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
Ĉe tiuj, kiuj sidas malfrue ĉe vino, Ĉe tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkaĵon.
31 Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
Ne rigardu la vinon, kiel ruĝa ĝi estas, Kiel ĝi brilas en la pokalo, kiel glate ĝi eniras:
32 Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
En la fino ĝi mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.
33 Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
Viaj okuloj vidos fremdaĵojn, Kaj via koro parolos malĝustaĵojn.
34 Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.
35 «Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
Ili batis min, sed ĝi min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekiĝos, mi denove tion serĉos.
