< Salomos Ordsprog 23 >
1 Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
Ukkung ingqawi buh ai haih hamna nang ngawih awh, namik huh awhkaw ak awm ce ak leekna toek.
2 og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
Awk ai awh ak kamvana na awm awhtaw na hawngawh cimca toen.
3 Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
Thailatnaak buh ni ti sim nawh a tuinaak doeng koeh nai.
4 Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
Boei na ngaih yyt awh lynaak koeh toen, yh thai hamna na cyih ta.
5 Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
Ak qeeng thai khawhawh koeh ly, ang hlaa tawi nawh ding valh kaw, Huu khanna ang ding amyihna.
6 Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
Thlak yyt a buh koeh ai nawh, a buh tui ant tui koeh nai.
7 For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
Ak poek amyih koep nani a awmna, “Ai hlah, aw hlah,” ti kawm saw; cehlai ak kawlung ing am ti tang kaw.
8 For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
Na buh ai ce laawk kawm tik saw, nak awihleek ce plak kawp ti.
9 For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
Thlakqaw ang zaakna awi koeh kqawn, nak awicyihkhqi ce husit kaw.
10 Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
Syn awhkawng qii lung ami khoeng koeh thoeih nawh, cadah a khawhyn koeh cuh pyi.
11 For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
Amingmih ak dyihpyikung taw ak thamah ni, anih ing na venawh awi kqawn law kaw.
12 Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
Cawngpyinaak benna nak kawlung pe nawh, nang haa ing zaaknaak benna hawi.
13 Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Nasen toel koeh hqeh, cumcik ing vyk tik seiawm am thi kaw.
14 Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol )
Cumcik ing na vyk awhtaw a hqingnaak cei khui awhkawng plawk kawp ti. (Sheol )
15 Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
Ka capa, nak kaw a cyih awhtaw kak kaw zeel soeih soeih kaw.
16 og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
Oeih, nam kha awhkawng awihthym ak cawnawh kak kaw awmhly soeih kaw.
17 Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
Nak kawlung ing thlakche koeh oet seitaw, Khawsa kqihchahnaak doeng mah nak kawlung ing poek lah.
18 For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
Kutdo awm law ngai kawm saw, nang ngaihuunaak ing am qeeng ti kaw.
19 Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
Ka capa, ngai nawh, cyi lah, lam ak thym awh nak kawlung sawi lah.
20 Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
Zuuk awkhqi ven ingkaw buh meh ak sawkkhqi venawh koeh boei;
21 For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
Zuuk quikhqi ingkaw buh meh ak sawkkhqi taw khawdeng kawm uh.
22 Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
Na pa, anik canaak ak awi ce pawm nawh, na nu ce a nucawng lawawh koeh thekha na.
23 Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
Awihthym ce thlai nawh koeh zawi voel; cyihnaak, cawngpyinaak, zaaksimnaakkhqi awm.
24 Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
Thlakdyng a pa taw awmhlynaak ak sang soeih ta kawm saw, capak cyi ak canaak ing ak khanawh zeelnaak ta kaw.
25 Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
Na nu ingkaw na pa kawzeel sak lah, nang anik canaak kung awmhlynaak ing awm seh nyng.
26 Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
Ka capa, nak kawlung ni pe lah, ka khawsak na mik ing hat lah seh.
27 For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
A pum ak zawi nu taw lawkkhqawng dung amyihna, samphaih nu taw ak ceek lawkkhqawng amyihna awm hy.
28 ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
Qukai amyihna thlang qym nawh, pakhqi ce amak ypawm thlangna coeng sak khqi hy.
29 Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
Unu khaw ak map? Unu kaw ak see? Unu hqo ak hu? Unu ak patang? Unu ak leem? Unu amik ak ling?
30 Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
Zuukung thawh ta dam nawh, zuu ing ak thoek qu ak aw thlangkhqi ni.
31 Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
Ak ling zuu, boengloeng khanawh phyl nawh, plaiplek ing awiqawng khui ak kun koeh toek.
32 Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
A dytnaak benawh khqui amyihna thlang cuk nawh khqui sy ak ngaan ing myih hy.
33 Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
Na mik ak changchangna dai nawh, nak kaw khawhang sak kaw.
34 Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
Tuicunli sawawh ak ip amyihna awm kawm tik saw, laawng hizannaak tung lingawh ak ip amyihna awm kawp ti.
35 «Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
Ni vyk u seiawm am tlo nawh, ni phawp useiawm am za nyng! Kang hqyng law tlaih awhtaw ka aawk hamkawi ak chang hu tlaih bit kawng,” ti kawp ti.