< Salomos Ordsprog 23 >
1 Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
Aka taemrhai taengah buh ang ham na ngol vaengah, na mikhmuh kah aka om te tah, na yakming rhoe na yakming ham om.
2 og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
Hinglu neh na boei atah na olrhong ni tumca neh na nuen.
3 Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
Laithae buh la a om dongah amih kah antui te ngaidam boeh.
4 Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
Boei ham khaw kohnue boeh, na yakmingnah nen khaw toeng dae.
5 Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
A taengah na mik na hoih la na hoih nama? Tedae om hae mahpawh. A phae cawn, cawn vetih, atha bangla vaan ah a ding lamni a ding eh.
6 Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
Moeithae kah buh te caak pah boeh. Anih kah antui te khaw ngaidam rhoela ngaidam boeh.
7 For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
A hinglu neh aka nainong bangla amah loh nang taengah, “Ca van, o van,” a ti tangloeng. Tedae, a lungbuei tah nang taengah a khueh moenih.
8 For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
Namah kah kamat ca na caak te na lok hae vetih, na ol ding ni na poeih rhung eh.
9 For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
Hlang ang hna ah thui pah boeh. Na olthui dongkah lungmingnah te a hnoelrhoeng hae ni.
10 Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
Khosuen kah rhi te rhawt boeh, cadah kah khohmuen te khaw cuk thil boeh.
11 For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
Amah, amih aka tlan tah tlungluen tih, amih kah tuituknah te nang taengah ni han suk eh.
12 Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
Thuituennah he na lungbuei ah, mingnah ol he na hna ah dueh lah.
13 Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Thuituennah dongah camoe te hloh boeh. Cungcik neh anih na boh akhaw duek aih mahpawh.
14 Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol )
Nang loh caitueng neh na taam cakhaw, a hinglu ni saelkhui lamkah na huul pah. (Sheol )
15 Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
Ka ca, na lungbuei ni a. cueih atah, kai khaw ka lungbuei a kohoe van ni.
16 og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
Ka kuel pataeng sundaep ngawn ni ta, na hmuilai loh vanat la a thui vaengah te.
17 Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
Hlangtholh rhoek taengah na lungbuei te thatlai boel saeh. Tedae BOEIPA mah hnin takuem ah hinyahnah.
18 For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
Khohmai he a om pueng oeh dongah na ngaiuepnah khaw muei mahpawh.
19 Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
Ka ca nang loh hnatun lamtah cueih lah. Te vaengah na lungbuei kah a longpuei khaw uem van saeh.
20 Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
Amih yumii taengah, maehkai taengah om boeh.
21 For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
Yumii neh carhut long tah khodaeng a pang vetih, ihdut long khaw hnipen ni a. bai eh.
22 Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
Nang aka cun na pa ol te hnatun lamtah, na nu khaw a patong vaengah hnoelrhoeng boeh.
23 Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
Oltak he vawtthaih lamtah cueihnah, thuituennah, yakmingnah khaw yoi boeh.
24 Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
Omngaih coeng, omngaih coeng, hlang dueng aka cun a napa tah omngaih rhoela omngaih coeng. Hlang cueih aka cun khaw a soah a kohoe coeng.
25 Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
Na nu neh na pa te a kohoe saeh lamtah nang aka cun khaw omngaih saeh.
26 Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
Ka ca na lungbuei te kamah taengla m'pae. Na mik loh ka longpuei he a ngaingaih la khueinah saeh.
27 For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
Pumyoi he vaam a dung, kholong nu khaw tangrhom caek la om.
28 ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
Anih khaw dingca bangla rhongngol tih, hlang rhoek taengah hnukpoh la a thap pah.
29 Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
Anunae, unim ca te, ngaisahueng la unim ca te, unimca olpungkacan neh hohmuhnah, kohuetnah aka khueh te unim ca? Lungli lungla la tloh aka yook te unim, a mik aka lingduk te unim.
30 Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
Misurtui dongah aka bol, yu hoem hamla aka pong dae ni te.
31 Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
Misurtui te sungsa dongah a thimyum la a lang vaengah, a mikhmuh boengloeng khuiah vanat la a caeh vaengah khaw so boeh.
32 Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
A hmailong ah rhul kah a tuk bangla, rhulthae kah a phuh bangla om ni.
33 Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
Na mik loh a lang la a hmuh vetih, na lungbuei long khaw calaak ol ni a thui eh.
34 Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
Tuitun tuilung kah aka yalh bangla, cungkui soi ah aka yalh bangla na om ni.
35 «Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
Kai he n'taam uh dae a tloh moenih, kai n'thoek uh dae ka yaak moenih. Me vaengah nim ka haenghang vetih a tloe neh ka khoep ham ka hmuh ve,” na ti hae ni.