Salomos Ordsprog 22
1 Eit godt namn er meir verdt enn rikdom stor, og manntekkje betre enn sylv og gull.
Paiaeñe mandikoatse ty vara jabajaba ty añarañe soa, vaho ambone’ ty volafoty naho ty volamena ty fañisohañe.
2 Rik og fatig råkast, Herren hev skapt deim alle.
Ty ihambaña’ ty mpañefoefo naho ty rarake: songa sata’ Iehovà Andrianamboatse.
3 Den kloke ser fåren og gøymer seg, men fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
Mizò hankañe ty maharendreke vaho mipalitse, fe misorok’ avao ty seretse vaho liloveñe.
4 Løn for spaklynde og otte for Herren er rikdom og æra og liv.
Ty tambem-piambaneañe naho ty fañeveñañe am’ Iehovà, ro vara naho hasiñe vaho haveloñe.
5 Klunger og snaror er på den vegen den falske gjeng, den som agtar si sjæl, held seg burte frå deim.
An-dala’ ty mengoke ty fatike naho ty fandrike; ihankaña’ ty mahambem-piaiñe.
6 Lær guten etter som guten er, so vik han ikkje ifrå det, um han vert gamall.
Anaro ty ajaja ty lala’ homba’e, le tsy handriha’e te bey.
7 Rikmann rå’r yver fatigfolk, og den som fær lån, vert træl for den som gjev.
Fehè’ ty mpañaleale ty rarake, ondevo’ ty mampisongo ty mpisongo.
8 Den som sår urett, skal hausta vondt, og hans ovmods ris fær ein ende.
Handrofotse haemberañe ty mitongy hatsivokarañe, vaho hipoke ty kobain-kaboseha’e.
9 Den godhjarta vert velsigna, for han gjev sitt brød til armingen.
Soa tata ty matarike, amy te andiva’e mahakama ty rarake.
10 Jaga spottaren ut, so gjeng trætta med, og for skjemsla og kiv fær du fred.
Soiho añe o mpañìnjeo, le hibioñe ty mah’ankoheke; hijihetse ka ty sotasota naho inje.
11 Den som elskar hjartans reinleik, den som talar vænt, han hev kongen til ven.
Rañe’ ty mpanjàka ty mpikoko arofo-malio vaho rei-tave ty saontsi’e.
12 Herrens augo vaktar kunnskap, men ord frå den utrue støyter han um.
Mihaja hilala o fihaino’ Iehovào, fe havalintsingora’e ty fivola’ o mpamañahio.
13 Letingen segjer: «Det er ei løva der ute, eg kunde verta drepen midt på gata.»
Hoe ty votro: Liona ty alafe ao! havetra’e an-dalañe ey iraho.
14 Ei djup grav er skjøkjemunn, den som Herren er harm på, skal falla nedi.
Kadaha laleke ty vava’ i tsimirirañey; mihotrak’ ao ze iviñera’ Iehovà.
15 Vitløysa heng fast ved hjarta hjå guten, men tukteriset driv henne burt frå han.
Mifehefehe an-tro’ ty ajalahy ao ty hagegeañe, f’ie anoe’ ty kobaim-pandilovañe soike.
16 Trykkjer du armingen, vert det honom til vinning, gjev du den rike, vert det berre til tap.
Songa mahararake ty famorekekeañe o rarakeo hanontonan-teña, naho ty fanolorañe ami’ty mpañaleale.
17 Lut øyra ned og høyr på ord av vismenn vend hjarta til min kunnskap!
Atokilaño ty ravembia’o naho janjiño ty fitaro’ o mahihitseo; vaho itsakoreo o fañòhakoo,
18 For det er vænt at du deim varar i ditt hjarta; gjev dei må vera reiduge på dine lippor!
Toe mahasoa azo te hampireketa’o, soa t’ie ho veka’e am-pivimbi’o.
19 Av di du skal lita på Herren, lærer eg deg i dag, just deg.
Soa te hatokisa’o t’Iehovà, ty nampaharendrehako azo anindroany, eka ihe ‘nio!
20 Hev eg’kje skrive fyndord til deg med råder og kunnskap
Tsy fa nanokirako famereañe naho fampandrendrehañe telopolo?
21 til å kunngjera deg det som rett er, sannings ord, so du med sannings ord kann svara deim som sender deg?
hampalangesañe ama’o ty hiti’e naho ty hatò, hahatoiña’o an-katò ty nañirak’azo.
22 Plundra ikkje ein fatigmann av di han er fatig, og tred ikkje armingen ned i porten!
Ko kamere’o o rarakeo amy te poie, ko demohe’o an-dalambey eo ty mpisotry;
23 For Herren skal føra saki deira og taka livet deira som tek ifrå deim.
fa mihalaly ho a iareo t’Iehovà; vaho ho tavane’e ty fiai’ ze mitavañe am’iereo.
24 Gjev deg ikkje i lag med ein som snart vert vreid, og gakk ikkje med ein bråsinna mann,
Ko mirañetse amo mandoviakeo, vaho ko mirekets’amy t’indaty miforoforo.
25 at du ikkje skal venja deg til hans vegar og få sett ei snara for livet ditt!
kera ho zatse o sata’eo, vaho hifehefehe am-pandrik’ ao ty fiai’o.
26 Ver ei millom deim som gjev handtak, millom deim som borgar for skuld!
Ko mpiamo mpanò-tañañe ndra miantoke mpisongoo.
27 Når du inkje hev å betala med, kvifor skal dei taka sengi di burt under deg?
Naho tsy ama’o ty hañavaha’o aze, akore te hasinto’e i tihy ambane’oy?
28 Flyt ikkje gamall merkestein som federne dine hev sett!
Ko avi’o ty vorovoro haehae najadon-droae’oo,
29 Ser du ein mann som er dugleg i arbeidet, han skal tena hjå kongar og ikkje hjå småfolk.
Mahaoniñe ondaty mavitrike am-pitoloña’e hao irehe? ho mpitorom-panjàka re, tsy hijohañe aolo’ o tsotrao.
