Salomos Ordsprog 22
1 Eit godt namn er meir verdt enn rikdom stor, og manntekkje betre enn sylv og gull.
HE mea makemakeia ke kaulaua mamua o ka waiwai he nui; A mamua hoi o ke kala a me ke gula ka lokomaikai io.
2 Rik og fatig råkast, Herren hev skapt deim alle.
Halawai pu ka poe waiwai a me ka poe ilihune; Na Iehova lakou a pau i hana.
3 Den kloke ser fåren og gøymer seg, men fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
Nana ae la ka mea noonoo i ka ino, a huna ia ia iho; Hele wale aku hoi ka mea naaupo a hihia oia.
4 Løn for spaklynde og otte for Herren er rikdom og æra og liv.
No ka naau haahaa, ka makau ia Iehova, Ka waiwai hoi a me ka hanohano a me ke ola.
5 Klunger og snaror er på den vegen den falske gjeng, den som agtar si sjæl, held seg burte frå deim.
Aia na kakalaioa a me na mea hihia ma ke ala o ka mea hele kekee; O ka mea malama i kona uhane, kaawale no oia ia mau mea.
6 Lær guten etter som guten er, so vik han ikkje ifrå det, um han vert gamall.
E ao aku i ke kamalii i kona aoao, A elemakule oia, aole ia e huli ae mailaila aku.
7 Rikmann rå’r yver fatigfolk, og den som fær lån, vert træl for den som gjev.
Noho alii ka mea waiwai maluna o ka poe ilihune, He kauwa hoi ka mea hoopili wale na ke kanaka haawi wale.
8 Den som sår urett, skal hausta vondt, og hans ovmods ris fær ein ende.
O ka mea lulu aku i ka hewa, e ohi ia i ka popilikia; Ua hoopauia ka laau hahau o kona huhu.
9 Den godhjarta vert velsigna, for han gjev sitt brød til armingen.
O ka mea maka lokomaikai, e hoomaikaiia oia; No ka mea, ua haawi wale ia i kekahi o kana berena i ka mea nele.
10 Jaga spottaren ut, so gjeng trætta med, og for skjemsla og kiv fær du fred.
E hookuke aku i ka mea hoowahawaha, a e kaawale aku hoi ka hoopaapaa; E pau hoi ka hakaka a me ka hoomaewaewa.
11 Den som elskar hjartans reinleik, den som talar vænt, han hev kongen til ven.
O ka mea makemake aku i ka naau maemae, No ka lokomaikai o kona mau lehelehe, o lilo ke alii i hoaaloha nona.
12 Herrens augo vaktar kunnskap, men ord frå den utrue støyter han um.
O na maka o Iehova, malama aku no i ka ike, Hoohiolo oia i na olelo a ka mea aia.
13 Letingen segjer: «Det er ei løva der ute, eg kunde verta drepen midt på gata.»
Olelo ae la ka mea palaualelo, he liona mawaho, E make auanei au ma ke alanui.
14 Ei djup grav er skjøkjemunn, den som Herren er harm på, skal falla nedi.
He lua hohonu ka waha o ka wahine hookamakama, O ka mea inainaia e Iehova, e haule no ia malaila.
15 Vitløysa heng fast ved hjarta hjå guten, men tukteriset driv henne burt frå han.
Ua paa ke kolohe iloko o ka naau o ke kamalii, O ka laau hahau, oia ke hoohemo ae ia mea mai ona aku.
16 Trykkjer du armingen, vert det honom til vinning, gjev du den rike, vert det berre til tap.
O ka mea hookaumaha i ka mea ilihune i mea e hoomahuahua ai i kana iho, A o ka mea haawi no ka mea waiwai, e nele io no laua a elua.
17 Lut øyra ned og høyr på ord av vismenn vend hjarta til min kunnskap!
E haliu mai kou pepeiao a e hoolohe i na olelo a ka poe naauao, A e imi iho kou naau i ko'u ike.
18 For det er vænt at du deim varar i ditt hjarta; gjev dei må vera reiduge på dine lippor!
No ka mea, he oluolu no ke malama oe ia mau mea iloko ou, E ku pono no hoi i kou mau lehelehe;
19 Av di du skal lita på Herren, lærer eg deg i dag, just deg.
I paulele oe ia Iehova, Oia ka'u i hoike ai ia oe, ia oe no i keia la,
20 Hev eg’kje skrive fyndord til deg med råder og kunnskap
Aole anei i palapala aku au ia oe i na maikai, Ma na oleloao a me ka ike?
21 til å kunngjera deg det som rett er, sannings ord, so du med sannings ord kann svara deim som sender deg?
I hoike aku ai au ia oe i ka oiaio o ka olelo pololei, I hai pololei aku oe i ka poe i hoounaia mai ia oe.
22 Plundra ikkje ein fatigmann av di han er fatig, og tred ikkje armingen ned i porten!
Mai kaili wale oe i ka ka mea ilihune no kona ilihune ana; Aole hoi e hookaumaha i ka mea nele ma kahi o ka ipuka:
23 For Herren skal føra saki deira og taka livet deira som tek ifrå deim.
No ka mea, na Iehova e hooponopono no lakou, E hao mai oia i ka uhane o ka poe i hao aku ia lakou.
24 Gjev deg ikkje i lag med ein som snart vert vreid, og gakk ikkje med ein bråsinna mann,
Mai hoolauna aku oe me ka mea huhu, A, me ke kanaka inaina hoi, mai hele pu oe;
25 at du ikkje skal venja deg til hans vegar og få sett ei snara for livet ditt!
O ao iho oe i kona mau aoao, A loaa i kou uhane ka hihia.
26 Ver ei millom deim som gjev handtak, millom deim som borgar for skuld!
Mai hui ae oe me ka poe pai aku i ka lima; Aole hoi me ka poe panai no ka aie:
27 Når du inkje hev å betala med, kvifor skal dei taka sengi di burt under deg?
Ina aole au mea e hookaa aku ai, No ke aha la e laweia aku ai kou wahi moe mailalo aku ou?
28 Flyt ikkje gamall merkestein som federne dine hev sett!
Mai honeenee oe i na mokuna aina kahiko, Na mea a kou poe kupuna i hoonoho ai.
29 Ser du ein mann som er dugleg i arbeidet, han skal tena hjå kongar og ikkje hjå småfolk.
Ua ike anei oe i ke kanaka miki ma kana hana? E ku no ia imua o na'lii, Aole oia e ku imua o ka poe naaupo.
