< Salomos Ordsprog 21 >
1 Konungs hjarta er i Herrens hand som bekkjer, han vender det kvar helst han vil.
Ɔhene koma da Awurade nsam; ɔkyerɛ no ɔkwan te sɛ asuten ma ɔkɔ baabiara a ɔpɛ.
2 Kvar mann tykkjer at hans eigi ferd er rett, men det er Herren som prøver hjarto.
Onipa akwan nyinaa teɛ wɔ nʼani so, nanso Awurade na ɔkari koma.
3 At folk gjer rett og skil, er meir verdt for Herren enn offer.
Sɛ woyɛ ade pa ne ade a ɛteɛ a, ɛsɔ Awurade ani sen afɔrebɔ.
4 Ovmods augo og sjølvgodt hjarta - lampa åt gudlause folk er synd.
Ani a ɛtra ntɔn ne ahomaso koma, ne amumɔyɛfo asetena nyinaa yɛ bɔne!
5 Umtanke hjå den annsame er berre til vinning, men hastverk berre til tap.
Nsiyɛfo nhyehyɛe de mfaso ba, sɛnea ntɛmpɛ kowie ohia no.
6 Skattevinning med ljugartunga er ein kvervande pust av deim som søkjer dauden.
Ahonya a nkontompo tɛkrɛma de ba no, ɛyɛ omununkum a etwa mu kɔ, na ɛsan yɛ owu afiri.
7 Den vald dei gudlause gjer, skal riva deim sjølve burt, for det som er, vil dei ikkje gjera.
Amumɔyɛfo basabasayɛ bɛtwe wɔn akɔ, efisɛ wɔmpɛ sɛ wɔyɛ nea ɛteɛ.
8 Skuldig mann gjeng krokut veg, men den reine - han gjer si gjerning beint fram.
Onipa a odi fɔ no akwan yɛ kɔntɔnkye, na nea ne ho nni asɛm no nneyɛe teɛ.
9 Betre å bu i ei krå på taket enn å ha sams hus med trettekjær kvinna.
Suhyɛ twɔtwɔw ase baabi tena ye sen sɛ wo ne ɔyere tɔkwapɛfo bɛtena fie.
10 Ugudleg manns sjæl hev hug til det vonde, hans næste finn ikkje miskunn hjå honom.
Omumɔyɛfo kɔn dɔ bɔne; onni ahummɔbɔ mma ne yɔnko.
11 Refser du spottaren, vert uvitingen vis, og lærer du vismannen, tek han mot kunnskap.
Sɛ wɔtwe ɔfɛwdifo aso a, ntetekwaafo hu nyansa, sɛ wɔkyerɛkyerɛ onyansafo a, onya nimdeɛ.
12 Ein rettferdig agtar på gudlause-hus, han støyter dei gudlause ned i ulukka.
Ɔtreneeni no hu nea ɛrekɔ so wɔ omumɔyɛfo fi, na ɔde omumɔyɛfo no kɔ ɔsɛe mu.
13 Dytter du øyra til for armings rop, skal sjølv du ropa og ikkje få svar.
Sɛ onipa sisiw nʼaso wɔ mmɔborɔni su ho a, ɔno nso besu afrɛ, na wɔrennye no so.
14 Gåva i løyndom stiller vreide, og gjeving i barmen stiller største harmen.
Kokoa mu adekyɛ dwudwo koma, kɛtɛasehyɛ nso pata abufuwhyew.
15 Det er ei gleda for rettferdig mann å gjera rett, men ei rædsla for illgjerningsmenner.
Sɛ wubu atɛntrenee a, atreneefo ani gye, nanso ɛyɛ ahunahuna ma abɔnefo.
16 Den som viller seg burt frå klokskaps veg, han skal hamna i skuggeheimen.
Onipa a ɔman fi nhumu kwan so no bɛhome wɔ awufo fekuw mu.
17 Ein fatigmann vert den som elskar moro, ei vert han rik som elskar vin og olje.
Nea odi ahosɛpɛw akyi no bɛyɛ ohiani; nea ɔpɛ nsa ne ngo no rennya ne ho da.
18 Den gudlause vert løysepeng for den rettferdige, og utru kjem i staden for den ærlege.
Amumɔyɛfo de wɔn nkwa to hɔ ma atreneefo, na atorofo yɛ saa ma wɔn a wɔyɛ pɛ.
19 Betre å bu i eit øydeland enn hjå arg og trættekjær kvinna.
Eye sɛ wobɛtena sare so, sen sɛ wo ne ɔyere tɔkwapɛfo a ne koma haw no no bɛtena.
20 Vismann hev dyre skattar og olje i huset, men uvitingen øyder det upp.
Nnuan pa ne ngo ayɛ onyansafo fi ma, nanso ɔkwasea di nea ɔwɔ nyinaa.
21 Den som strævar etter rettferd og miskunn, han skal finna liv og rettferd og æra.
Nea otiw trenee ne ɔdɔ no nya nkwa, yiyedi ne anuonyam.
22 Ein by med kjempor tek vismannen inn, og han bryt ned den borgi som byen lit på.
Onyansafo tow hyɛ ahoɔdenfo kuropɔn so, na odwiriw abandennen a wɔn werɛ hyɛ mu no gu fam.
23 Den som varar sin munn og si tunga, han varar si sjæl frå trengslor.
Nea ɔkora nʼano ne ne tɛkrɛma no twe ne ho fi amanenya ho.
24 Ein ovmodig og ubljug kallar me spottar, ein som fer fram med ofselegt ovmod.
Ɔhantanni a ɔma ne ho so no, ne din ne “Ɔfɛwdifo” ɔde ahantan ntraso yɛ ade.
25 Lysti åt letingen drep honom sjølv, for henderne hans vil inkje gjera.
Nea ɔkwadwofo kɔn dɔ no bɛyɛ owu ama no, efisɛ ne nsa mpɛ adwumayɛ.
26 Heile dagen snikjer den snikne, men ein rettferdig gjev og sparer inkje.
Da mu nyinaa ɔpere sɛ obenya bebree, nanso ɔtreneeni de, ɔma a ɔnnodow ho.
27 Offer frå gudlause er ei gruv, og endå meir når dei samstundes emnar på ilt.
Omumɔyɛfo afɔrebɔ yɛ akyiwade, ne titiriw ne sɛ ɔde adwemmɔne bata ho.
28 Eit ljugar-vitne skal ganga til grunns, men ein mann som lyder etter, skal få tala alltid.
Ɔdansekurumni bɛyera, na wɔbɛsɛe obiara a otie no no nso.
29 Gudlaus mann ter seg skamlaus, men den ærlege gjeng sine vegar stødigt.
Amumɔyɛfo di akakabensɛm, na ɔtreneeni de, osusuw nʼakwan ho.
30 Det finst ingen visdom og inkje vit og ingi råd imot Herren.
Nyansa, nhumu ne nhyehyɛe biara nni hɔ a ebetumi ayɛ yiye atia Awurade.
31 Hesten vert budd til herferdsdagen, men sigeren kjem ifrå Herren.
Wosiesie apɔnkɔ ma ɔko da, nanso nkonimdi yɛ Awurade dea.