< Salomos Ordsprog 20 >

1 Vinen er ein spottar, rusdrykken ein ståkar, ingen som tumlar av honom, er vis.
酒は人をして嘲らせ 濃酒は人をして騒がしむ 之に迷はさるる者は無智なり
2 Den rædsla kongen vekkjer, er som løveburing, den som fær hans vreide på seg, set livet sitt på spel.
王の震怒は獅の吼るがごとし 彼を怒らする者は自己のいのちを害ふ
3 Mannsens æra er å halda seg frå trætta, men kvar uviting glefser til.
穩かに居りて爭はざるは人の榮譽なりすべて愚なる者は怒り爭ふ
4 Letingen pløgjer ikkje um hausten, i skurdonni leitar han fåfengt etter grøda.
惰者は寒ければとて耕さず この故に収穫のときにおよびて求るとも得るところなし
5 Råd i mannsens hjarta er som vatn i djupet, men ein skynsam mann kann draga det upp.
人の心にある謀計は深き井の水のごとし 然れど哲人はこれを汲出す
6 Mest kvar mann råkar ein som elskar honom, men kven finn ein som er å lita på?
凡そ人は各自おのれの善を誇る されど誰か忠信なる者に遇しぞ
7 Den som ferdast ulastande og er rettferdig, sæle er borni hans etter honom.
身を正しくして歩履む義人はその後の子孫に福祉あるべし
8 Ein konge som sit på domarstol, skil ut alt vondt med augo sine.
審判の位に坐する王はその目をもてすべての惡を散す
9 Kven kann segja: «Eg hev halda hjarta reint og er fri frå syndi mi?»
たれか我わが心をきよめ わが罪を潔められたりといひ得るや
10 Tvo slag vegt og tvo slag mål er båe tvo ein styggedom for Herren.
二種の權衡二種の斗量は等しくヱホバに憎まる
11 Alt guten syner i si gjerd um ferdi hans vert rein og rett.
幼子といへどもその動作によりておのれの根性の清きか或は正しきかをあらはす
12 Øyra som høyrer og auga som ser - Herren hev skapt deim båe tvo.
聽くところの耳と視るところの眼とはともにヱホバの造り給へるものなり
13 Elska ikkje svevn, for då vert du fatig, haldt augo uppe, so fær du brød til mette.
なんぢ睡眠を愛すること勿れ 恐くは貧窮にいたらん 汝の眼をひらけ 然らば糧に飽べし
14 «Klent, klent!» segjer kjøparen, men når han gjeng burt, so rosar han seg.
買者はいふ惡し惡しと 然れど去りて後はみづから誇る
15 Vel finst det gull og mange perlor, men dyraste gogni er lippor med kunnskap.
金もあり眞珠も多くあれど貴き器は知識のくちびるなり
16 Tak klædi hans! for han hev borga for ein annan, og panta honom for framande!
人の保證をなす者よりは先その衣をとれ 他人の保證をなす者をばかたくとらへよ
17 Søtt er for mannen det brød han hev fenge med fals, men sidan vert munnen hans full av småstein.
欺きとりし糧は人に甜し されど後にはその口に沙を充されん
18 Råder vert stødige med rådleggjing, få då klok styring når du fører krig!
謀計は相議るによりて成る 戰はんとせば先よく議るべし
19 Den som fer med drøs, ber løynråd ut, og gapen skal du ikkje hava noko med.
あるきめぐりて人の是非をいふ者は密事をもらす 口唇をひらきてあるくものと交ること勿れ
20 Den som bannar far og mor, hans lampa skal slokna i kolmyrkret.
おのれの父母を罵るものはその燈火くらやみの中に消ゆべし
21 Ein arv som ein i fyrstundes er for fus på, vert på slutten utan velsigning.
初に俄に得たる產業はその終さいはひならず
22 Seg ikkje: «Eg vil løna med vondt!» Venta på Herren, han vil hjelpa deg.
われ惡に報いんと言ふこと勿れ ヱホバを待て 彼なんぢを救はん
23 Tvo slag vegt er ein styggedom for Herren, og den falske skålvegt er ikkje god.
二種の法馬はヱホバに憎まる 虚偽の權衡は善らず
24 Frå Herren kjem mannsens stig, og kor kann eit menneskje skyna sin veg?
人の歩履はヱホバによる 人いかで自らその道を明かにせんや
25 Fårlegt er det for eit menneskje å vigsla eitkvart tankelaust, og fyrst granska lovnaden etterpå.
漫に誓願をたつることは其人の罟となる誓願をたててのちに考ふることも亦然り
26 Ein vis konge skil ut dei gudlause og let hjulet ganga yver deim.
賢き王は箕をもて簸るごとく惡人を散し 車輪をもて碾すごとく之を罰す
27 Menneskjens ånd er Herrens lampa, og ho ransakar alle rom i hjarta.
人の霊魂はヱホバの燈火にして人の心の奧を窺ふ
28 Kjærleik og truskap er vakt um kongen, og han styd sin kongsstol på kjærleik.
王は仁慈と眞實をもて自らたもつ その位もまた恩惠のおこなひによりて堅くなる
29 Ei æra for ungdomar er deira kraft, og ein prydnad for dei gamle er grått hår.
少者の榮はその力 おいたる者の美しきは白髮なり
30 Svidande sår reinser burt det vonde, ja, slag reinsar hjartans inste rom.
傷つくまでに打たば惡きところきよまり 打てる鞭は腹の底までもとほる

< Salomos Ordsprog 20 >