< Salomos Ordsprog 20 >

1 Vinen er ein spottar, rusdrykken ein ståkar, ingen som tumlar av honom, er vis.
Misurtui ing thlang thekhanaak pe nawh, zuu ing awipungnaak coeng sak hy.
2 Den rædsla kongen vekkjer, er som løveburing, den som fær hans vreide på seg, set livet sitt på spel.
Sangpahrang ak kawsonaak taw samthyn a kaawk ing myih nawh, kaw ak so sak taw amah a hqingnaak ak khawng ni.
3 Mannsens æra er å halda seg frå trætta, men kvar uviting glefser til.
Kawsonaak ak qei thlang ing kyihcahnaak hu kawm saw, cehlai thlakqaw ingtaw hqo hu hy.
4 Letingen pløgjer ikkje um hausten, i skurdonni leitar han fåfengt etter grøda.
Thlang thakdam ing khaw a dingawh lai a thawl ngak nawh; cedawngawh caang ah huiawh ai thoeh kawm saw, ikawawm am ta kaw.
5 Råd i mannsens hjarta er som vatn i djupet, men ein skynsam mann kann draga det upp.
Kawlung khuiawh cainaak taw tui amyihna dung hlai hy, simnaak ak ta thlang ing ni ik-oeih a coeng sak hy.
6 Mest kvar mann råkar ein som elskar honom, men kven finn ein som er å lita på?
Thlak ypawmna kqawn qu mai kawm uh, ak ypawm tang unu ak awm?
7 Den som ferdast ulastande og er rettferdig, sæle er borni hans etter honom.
Thlakdyng, khawkpoek khawkhan thainaak ak ta a cakhqi taw thlang zoseenkhqi ni.
8 Ein konge som sit på domarstol, skil ut alt vondt med augo sine.
Awitlyknaak awh Sangpahrang ing awi ak tlyk awh, a mik ing theem amak leek boeih ce khqaa ing zah amyihna zaap boeih hy.
9 Kven kann segja: «Eg hev halda hjarta reint og er fri frå syndi mi?»
“Kak kawlung ciim sak nyng, thawlhnaak awhkawng ciimcaih nyng,” tinawh uing ak kqawn thai?
10 Tvo slag vegt og tvo slag mål er båe tvo ein styggedom for Herren.
Tahnaak amak thym ingkaw tehnaak amak thym boeih Bawipa ing tyih qawi haih hy.
11 Alt guten syner i si gjerd um ferdi hans vert rein og rett.
Nasen awm a bibi ing ak thym ak thawlh dang sak hy.
12 Øyra som høyrer og auga som ser - Herren hev skapt deim båe tvo.
Zaaknaak haa ingkaw huhnaak mik ve Bawipa ing ni a sai qawi haih.
13 Elska ikkje svevn, for då vert du fatig, haldt augo uppe, so fær du brød til mette.
Ih koeh lungna khawdeng kawp ti; hqak nawh meet lah awklek ainaa ta kawp ti.
14 «Klent, klent!» segjer kjøparen, men når han gjeng burt, so rosar han seg.
Them ak thlaikung ing them ak thlaihawh “Am leek hy, am leek hy,” tinawh, ang voei huna a them thlaihawh oequ hy.
15 Vel finst det gull og mange perlor, men dyraste gogni er lippor med kunnskap.
Sui awm nawh, cak phu tlo awm awm moe, cyihnaak awi ak kqawn hui taw lung phu tlo soeih ing myih hy.
16 Tak klædi hans! for han hev borga for ein annan, og panta honom for framande!
Thlangchang asyng naak ham ak dyihpyi-kung ingkaw nukche ak dyihpyikung ing a hii ce hawlh seh.
17 Søtt er for mannen det brød han hev fenge med fals, men sidan vert munnen hans full av småstein.
Quuk buh ang hypna ai ve thlang ing tui sak hy, cehlai a huna am kha ce lungqiit ing be kaw.
18 Råder vert stødige med rådleggjing, få då klok styring når du fører krig!
Thlang doet nawh ik-oeih cainaak ta. Ak leekna cai hqeet nawh ceemqal ce tlyk.
19 Den som fer med drøs, ber løynråd ut, og gapen skal du ikkje hava noko med.
Thlang awihpung khawlakawh ak van ing awihyp ce pho sak hy; Ceamyihna awmsaw awi ak pung thlang ce koeh pyi na.
20 Den som bannar far og mor, hans lampa skal slokna i kolmyrkret.
A nu mai aw, a pa mai aw qun ak khy pek taw, thanlung ak hyp huiawh a maihchoei him pekna awm kaw.
21 Ein arv som ein i fyrstundes er for fus på, vert på slutten utan velsigning.
Ak cykawh ang tawnna huh qo cetaw a huna zoseetnaak na awm kaw.
22 Seg ikkje: «Eg vil løna med vondt!» Venta på Herren, han vil hjelpa deg.
“Thawlh thung lah vang,” koeh ti, Khawsa ce qeh cang nawh, anih ing ni loet sak kaw.
23 Tvo slag vegt er ein styggedom for Herren, og den falske skålvegt er ikkje god.
Tahnaak amak thym taw Bawipa mikhuhawh tuih kawi ni, amak thym tehnaak awm am leek hy.
24 Frå Herren kjem mannsens stig, og kor kann eit menneskje skyna sin veg?
Thlanghqing a khawkhannaak Bawipa ing a hqui ni, cekkaana thlanghqing ing ikawmyihna a sim hly thai?
25 Fårlegt er det for eit menneskje å vigsla eitkvart tankelaust, og fyrst granska lovnaden etterpå.
Poek kaana hqingtawnnaak ing Khawsa them pek ingkaw awikam coengawh hu ak nawng tlaih taw amah ham thang ak dun khoeng ak thlang ni.
26 Ein vis konge skil ut dei gudlause og let hjulet ganga yver deim.
Sangpahrang ak cyi ing thlakche ce hqimqa nawh awideng hy.
27 Menneskjens ånd er Herrens lampa, og ho ransakar alle rom i hjarta.
Thlanghqing kak kawlung taw Bawipa a maihchoeina awm nawh, kawlung khui a dungnaak dy coei pheng thai hy.
28 Kjærleik og truskap er vakt um kongen, og han styd sin kongsstol på kjærleik.
Lungnaak ingkaw awitak ing sangpahrang ce syng sak nawh; lungnaak ingawh ang ngawih-naak ce cak sak hy.
29 Ei æra for ungdomar er deira kraft, og ein prydnad for dei gamle er grått hår.
Cacoen a boeimangnaak taw ak thamahnaak ni, Pacawng a dawnaak taw a lumkqawk sampainaak ni.
30 Svidande sår reinser burt det vonde, ja, slag reinsar hjartans inste rom.
Mynmaa kawlawknaak ing boeibaai caih sak nawh, vyyknaak ing kawlung ak khui dy ciim sak hy.

< Salomos Ordsprog 20 >